Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ruchowejniżterapiilogopedycznej.Aprzecieżdlatychwybitnychpostacimowabyła
podstawowymnarzędziempracyikomunikacji.Wyciągamstądprzykrywniosek,
żeterapiamowyjestniedoceniana,byćmożedlatego,żejestsłabopromowana.
O.J.-N.:Rzeczmożebyćnietylkowbrakupromocji.Częstopacjenci,mającdowy-
boruprowadzonąodpłatnie(bodługoterminowąiwykraczającąpozalimitusługNa-
rodowegoFunduszuZdrowia)terapięmowylubterapięruchową,wybierajątędrugą,
jakoumożliwiającąnajprostsząsamoobsługę-koniecznądlapodtrzymaniapoczucia
godnościwłasnej.Możebyćteżtak,żechorzyniechcąopowiadaćoswojejnauce
mowyipisma,gdyżobawiająsięnegatywnychocenotoczenia.Upowszechnieniewie-
dzyosytuacjiosóbpoudarzemogłobytuwieledać.Myślęnp.oznanejamerykańskiej
neurolog,JillBolteTaylor,ijejprzeżyciachzwiązanychzudarem.To,żemówiotym
ztakąotwartością,jestważnedlawieluosób.
Z.T.:Obserwujęspołeczneparcienaakceptacjękażdejformyniepełnosprawności.
Odróżniamjednakakceptacjęosobyniepełnosprawnejodtolerancjidlajejdysfunk-
cji.Uważam,żeakceptacjamaczęstoujemnenastępstwa,gdyżobniżamotywację
doterapiiijestwyrazempoczuciabezradnościoraznihilizmuterapeutycznego.
O.J.-N.:Wydajesię,żeczęstomylisiętedwazagadnienia.Akceptacjaosobyzniepeł-
nosprawnościąniemożeoznaczaćbrakuterapiilubrezygnacjizniej.Jeśliakceptujesz
siebie,tostaraszsięułatwićsobieżycieipoprawićwłasnezdrowie.Choćprzyznam
szczerze,żemniesamejczęstoniestarczaczasunaćwiczeniafizyczne.Alemyślę,
żewartouświadamiać(takżerodzicomosóbzniepełnosprawnościami),żezarówno
nastawienienasamąrehabilitację,jakicałkowitazniejrezygnacjatodwieszkodliwe
postawy.
Z.T.:Zastanawiamsię,jakiesągraniceempatii.Łatwiejchybaozdobyciesięna
empatiępoznawcząniżemocjonalną.
O.J.-N.:Chybadoempatiitrzebadojrzeć.Trzebawiedziećteż,kiedysamipotrzebu-
jemyodpocząć,akiedyczujemysięnatylesilni,bywesprzećkogoś.Toniezawsze
jestproste.Dlategotakważnejestpodejścieodpowiedzialneiwiedza.Wtedykontakt
zpacjentamidajedużąsatysfakcję.Zwłaszczajeśliwejdziesięwautentycznąrelację
terapeutyczną.
Z.T.:Zastanawiamsię,wjakimstopniuorganicznezaburzeniamowystanowiąba-
rierękomunikacyjnąPrzypominamisięhistoriapaniAni,byłejsklepowejowyraź-
nierubensowskichkształtach.Miałaonadobrykontaktzmężczyznamilubiącymi
przesiadywaćigawędzićwjejsklepie.Kiedyhandelprzestałsięopłacać,paniAnia
postanowiłapodjąćpracęjakoopiekunka.WyjechaładoNiemiecizajmowałasię
bogatymprzedsiębiorcązafazjąpoudarową.OtymzaburzeniumowypaniAnia
niesłyszała,awiedzanajegotematniebyłaodniejwymagana.Jejznajomośćję-
zykaniemieckiegoograniczałasiędokilkusłówzapamiętanychpodczasoglądania
Życiezniepełnosprawnością
9
