Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zkoleićwiczeniawmówieniumogąbyćpodzielonewedługetapówformowa-
niawypowiedzisłownej.Opracowanoćwiczenia,którychcelamisą:
motywowaniedomówienia;
planowaniewypowiedzi;
tworzeniesłówlubbudowaniezdań;
poprawianieoddechu;
poprawianiefonacji;
wywoływaniegłoseklubichkorygowanie;
poprawianiepłynnościmówienia;
normalizacjatempawypowiedzi.
Ćwiczeniakomunikacjisłownejnatomiastdotyczą:
przebiegurozmowy(rozpoczynanie,kontynuowanie,kończenie);
gotowościdokomunikowaniasię;
siłyprzebiciawkonwersacji;
użyciaaktówmowy(dyrektywy,asertywy,ekspresywy).
Niemaspecyficznychćwiczeńmowydlaposzczególnychjejzaburzeń.Mamy
ogólnyichzestaw,zktóregoterapeutadobrowolniekorzysta,dostosowującjedoin-
dywidualnychtrudnościpacjentaorazjegowieku,płci,zawodu,stanuspołecznego
Jeślitegonierobi,tozmierzadoinfantylizmu.
Wkażdymmodeluterapiimożnawyróżnićtrzyzasadniczeetapy:
początkowy,
środkowy,
końcowy.
Każdyztychetapówmaodmienneceleorazśrodkiichosiągania,adecydujące
znaczeniemapierwszespotkanieterapeutyipacjenta.Częstobowiemniedochodzi
dodrugiegospotkania.Właściwiezaplanowanaterapiamaokreśloneramyczasowe.
Dziękitemułatwiejjestwywołaćzmianyprowadzącedopoprawyfunkcjonowa-
niapacjenta.Następująonestopniowo,szybciejlubwolnej.Możnawyróżnićetap:
1)wzbudzania,2)forsowaniaoraz3)utrzymywaniazmiany.
Nieprzedstawionoprzekonującychdowodównaukowych,żejakiśsystempo-
mocyosobomzOZMjestlepszylubgorszy,bardziejlubmniejskuteczny.Ichefek-
tywnośćzależyprzedewszystkimoddostosowaniaogólnegomodeluterapiidoindy-
widualnychpotrzebioczekiwańpacjenta.Zewzględunaichzróżnicowanienależy
korzystaćzróżnychmetodistrategii.
32
1.Wprowadzeniedoafazjologii
