Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tadyskretniepokręciłagłową.Wciągukilkuminutstół
ażsięuginałodprzysmaków.Julkazpodziwempatrzyła
nadaniaprzyrządzoneprzezSophie.Wśródpotraw
królowałapieczonakaczkazjabłkamiiżurawiną,dotego
byłyziemniakiiczerwonakapustazakwaszanacytryną.
Helmutnapełniłkieliszkiczerwonymwinemiwzniósł
toast.
–Zaspotkanie!–Wszyscyunieślikieliszkikugórze,
asiostryześmiechemstuknęłysięnimi.
Atmosferawyraźniesięożywiła.Wszyscynarazzaczęli
mówić.TrudarozmawiałazHelmutem,AnnazJulkąi
Sophie.
Językpolskiwymieszałsięzniemieckim,alenikomu
tonieprzeszkadzało.
–Pysznakolacja,Sophie.–Julkawyraziłaswojeuznanie
skinieniemgłowy.
–Cieszęsię,żecismakuje–odpowiedziałagospodyni.
–Niepowiedziałaśmi,czyjesteśsamotna,czymasz
jakiegośprzyjaciela–dodałaciszej.
Julkaprzypomniałasobie,żetaksięzaangażowała
wrozmowęoteściuSophie,żeniedokończyłaopowiadać
osobie.
–JakprzyjechałamdoBarwin,naMazury,topoznałam
mężczyznę…–zaczęłacichymgłosem.–Krzysztofjest
zupełnieinnyniżmójmąż…Troskliwy,opiekuńczy,
prowadzidużegospodarstworolne,aostatniooświadczył
misię…
–Ooo,todobrze.–Sophieroześmiałasię.–Niedobrze
byćsamej,anastarelatatokatastrofa.Twójsyn
mieszkazagranicą,dlategomusiszmiećjakieśwsparcie.
Nochybażeczęstoprzyjeżdżadomamy.
Julkanałożyłasobienatalerzykkawałekstrucli
jabłkowej.Przezchwilęzajęłasięjedzeniem,celowo
odwlekającodpowiedź.Sophienienaciskała,tylko
obserwowałajejreakcję.
–Rzadkomnieodwiedza.Cieszęsię,żesiędobrze
dogadujezojcem,tymbardziej,żewcześniejniemieli
kontaktu.Maciekmatrudnycharakter,alejakośwrósł
wnowąrodzinęArtura,zaprzyjaźniłsięzjegożoną,
