Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Uważam,żewieluznasnieradzisobiewżyciu,ponieważnieotrzymaliśmyodpowiednichinformacji,które
pomogłybynamzrozumiećsiebieiuznać,iżjesteśmywporządku.Wzwiązkuztymnakonieckażdego
rozdziałuprzedstawięzestawnowychpoglądów–dozapamiętania.Tutajpodajępierwszyznich:
•CzłowiektoniepowtarzalnamieszankaDNAidoświadczeńżyciowych.To,kimdzisiajjesteś,jak
intensywniereagujesznastres,jakłatwoprzychodzicirozumienieswoichemocji,czegooczekujesz
odinnychludziijaksięwśródnichzachowujesz,poczęścizależyodtwojegoDNA,apoczęści
odśrodowiska,wktórymdorastałeś.
•Ludzinapędzajądążeniedoprzeżyciaiutrzymaniawięzizinnymi,miłośćiakceptacja.Dotyczy
tonawettych,którzyzdająsięmiłościiakceptacjiniechcieć.Tych,którzywyglądająnaniezwiązanych
znikiminnymistawiająpracęponadwięzimiędzyludzkie,akontrolęistatusorazperfekcjęponadrelacje–
częstoznajdująsięwtakiejsytuacji,ponieważnauczonoich,żewtensposóbzdobywasięaprobatęlub
samszczytspołecznejakceptacji.
•Potrzebowaliśmymiłości,aletakżegranic.Dziecipotrzebująopiekiorazprzestrzeninapopełnianie
błędów,atakżekogoś,ktopokażeim,gdzieznajdująsięgraniceakceptowanegozachowania.Czująsię
bezpieczne,kiedywiedzą,żeistniejągraniceizasadyiżektośpilnujeichprzestrzegania.
•Wdzieciństwieprawdopodobnieogromniedużopracykosztowałocięzdobywanieuwagi,której
potrzebowałeśinaktórązasługiwałeś.Niektórezwybieranychwtedyzachowańmiałyzapewnić
cibezpieczeństwoiczęśćznichpewnienadalmożnauciebiezaobserwować.Możeszbyćniesamowicie
dumnyztego,jakudawałocisięwówczasdostosowywać,nawetjeślidzisiajniekoniecznieceniszniektóre
ztychzachowań.
•Jakodzieckozasługiwałeśnato,codobre,byłeśtegowartiniepotrzebowałeśtego
udowadniać.Nadalnatozasługujeszijesteśtegowart.
•Dwapozornieprzeciwnestwierdzeniamogąbyćwtymsamymczasieprawdziwe.Naprzykład
możliwejest,żeopiekunowiestaralisiępostępowaćjaknajlepiej,alemimotoniespełnialitwoichpotrzeb.
Możeszczućsięzranionyprzezdoświadczeniazdzieciństwa,ajednocześnienadalkochaćiszanować
swoichopiekunów.Czućzłośćibyćzdruzgotany,aleciąglesięonichtroszczyć.
•Wszyscymamyopowieści,któreosobiepowtarzamy.Nazywamjeopowieściami,bosątoraczej
przekonania,aniefakty
.Kształtująsięwewczesnymdzieciństwie.Naprzykład:„Niejestemwystarczająco
dobra,inaczejkochalibymniebardziej”,„Będęwystarczającodobry,tylko,jeśliudamisiębyć
perfekcyjnym”,„Jeżeliokażękomuś,żemizależy,niebędziemniewspierał”.Niesiemyzesobą
teopowieściprzezżycie.Wkrótcewnikniemywnaszeprzekonaniagłębiej,alejeżeliktóryśztych
przykładówdociebiepasuje,jużterazzacznijszukaćwyjątków.Naprzykład:Ktookazujeciobecniemiłość
itroskę?Czyzdarzyłsiętakimoment,żetwojedziałanianiebyłyidealneitobyłowporządku?
•Jeżeliniepamiętaszwielezeswojegodzieciństwa,niezakładaj,żecośjestnietak.
Najwcześniejszewspomnieniasąniezwykleulotneiłatwojestracić.Nawetjeślizachowujemyktóreśznich,
możemystracićzdolnośćprawidłowegoumieszczaniaichwczasie.To,wjakisposóbwyjaśniamysobie,
przezcoprzeszliśmy(iwłaśnieprzechodzimy),jestdużoważniejszeodtego,cosięrzeczywiściewydarzyło.
•Jesteśterazdorosły.Tobardzoważne,bypamiętać,żeniezależnieodtego,coprzytrafiłonamsię
wdzieciństwie,tomydecydujemy,jakbędziewyglądałanaszaprzyszłość.Mimożezdarzeniaztamtego
okresunadalmogąmiećnanaswpływ,terazjużniepotrzebujemyciągłejakceptacjiopiekuna,żeby
zapewnićsobiebezpieczeństwo.Taosobaniemusijużtakżeuczyćnas,jaksięuspokajać.Możemy
tozrobićsami–jakietowspaniałe!
•Dzieciznającoś,oczymdorośliczasemzapominają.Jesttoradośćpłynącazciekawościizachwytu.
Czymożeszwyjśćteraznazewnątrzispojrzećnaotoczenietak,jakbyśrobiłtoporazpierwszy?Popatrz
naplamyświatłaicienia.Nawzorywscenerii–takiejakliścielubdrzewa.Skoncentrujsięnacałym
obrazie,apotemprzenieśwzroknanajmniejszymożliwydozobaczeniadetal.Zaangażujsięwto
naprawdę.Poszukajczegoś,czegowcześniejniedostrzegłeś.Czysłyszyszptaki?Stańpodwieżowcemlub
drzewemispójrzwgórę.Lubięwybieraćsięcodzienniena„spacerzachwytu”:szukaćrzeczy,których
wcześniejniezauważyłam,aktywniezanurzaćsięwnaturę,patrzećnaświatoczamidziecka.Możetytakże
topolubisz.
