Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stroniepewnapomyłka.Miejscezostałoobsadzonedwarazy.
–Okej…–Właściwietowcaleniebyłookej.–Icoteraz?Jeżeli
chcemipaniwtensposóboznajmić,żezostanęzatrudnionatylko
napółetatu,tonicnieszkodzi.
Wsumiewystarczyłoby,gdybymmogłapracowaćprzyjakichś
dwóchinteresującychprojektach.Jaknaprzykładprzytymstarym
budynkuszkolnympodLondynem,któryOlsenwłaśnieprzekształcał
wcentrumkonferencyjne.AlboprzykościelewHarlow,którymiał
zostaćprzerobionynabudynekmieszkalny.Odrobiłampracędomową
–dokładnieprzestudiowałamichaktualnezlecenia,zanimzaczęłamsię
ubiegaćoprzyjęciedopracy.
–Nie,niestetytostanowiskoniejestdostępnenapółetatu
–oświadczyłaKendraLancaster.–Właściwiejestemzmuszona
poinformowaćpanią,żetostanowiskowogóleniejestjużdostępne.
DrugakandydatkajestprzyjaciółkąrodzinyOlsenów,więcobawiam
się,żemusimyodrzucićpanikandydaturę.–Odchrząknęła.–Alejeśli
panibędziezainteresowana,możemyzaoferowaćpanitostanowisko
wprzyszłymroku.
–Serio?Tapracabyładlamniecholernieważna!–wymsknęło
misię.
Zależałaodniejcałamojaprzyszłość!Azwinęłamijąsprzednosa
jakaśrozpieszczonadziuniazeznajomościami,któramogłabydostać
miejscenakażdymuniwerkuświata,gdybyjejtatuśtylkokiwnął
małympalcem!Ogarnęłamniewściekłość.
–Naprawdębardzomiprzykro,paniStayton.Rozumiem,żejest
panizawiedziona.–GłospaniLancasterbrzmiał,jakbybyłamocno
poruszonatąsytuacją.Niedziwimnieto.Małeszanse,żesamabyła
jednąztychuprzywilejowanychszczęściar,którezawszedostająto,
czegochcą.
–Nie,tomniejestprzykro–wydusiłamzsiebie.–Przecieżtonie
paniwina.–Nagleprzyszłamidogłowypewnamyśl.–Aczynie
mogłabympracowaćdlawasbezwynagrodzenia?Albopoprostu
uczestniczyćwkilkuprojektachjakosłuchacz?PanHarrisonnawet
bymnieniezauważył.
