Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
panoramicznywidoknawszystkiestronyświata.Udałomisię
przerobićcałewnętrzeniemalbezniczyjejpomocy.Zaprojektowałam
blatkuchenny,dobrałamsubtelnąokleinęzdrewnawiśniowego
naszafki,takżebycałośćwyglądałalekko,ajednocześniezklasą.
Tapicerkaztkaninystrukturalnejwkolorzesoczystejzielenidoskonale
komponowałasięzcałymdesignem.
Zakażdymrazem,gdyzaglądałamdownętrzasamochodu,
zakochiwałamsięwnimnanowo,aczasprzestawałsiędlamnie
liczyć…
Włączyłamwpośpiechusilnik.DrogadoszkołyElenizajęła
mitylkodziesięćminut,alegdyzatrzymałamsięnapoboczu,
zobaczyłam,żesiostrajużnamnieczekała.
–Hej,Leni!–przywitałamją,gdyusiadłaobokmnieidała
mibuziakawpoliczek.–Sorkizaspóźnienie.
–Nieszkodzi.
Elenimiałatrzynaścielat–byławdokładniewtakimwieku,żeby
mniejeszczelubićiniewidziećwemnieniedobrejstarszejsiostry,
którazabraniajejtychwszystkichżyciowychprzyjemności,jakćpanie
czyszlajaniesiępopodejrzanychklubach.
–Jakbyłonapróbieteatralnej?
–Wporządku–odpowiedziała,marszczącnos.
–No,opowiadaj.Cosięstało?–zapytałam,włączającsiędoruchu.
–Ach–stęknęła,zakręcająckosmykwłosówwokółpalca.–Pan
Darcyrobiproblemy…
Ledwosiępowstrzymałam,żebyniewybuchnąćśmiechem.
Traktowałatowszystkotakpoważnie,jakbybyłaszefem
międzynarodowejkorporacji,aniegrałaJaneBennetwszkolnym
przedstawieniuwHighWycombe.
–Jakieproblemy?
