Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Ztegosamegopowodu,cozawsze.Tegosmrodunie
usunieżadnaekipasprzątająca.
Nieznosiłemdymupapierosowego.Takjaknie
znosiłemżadnychnałogów,bobyłydlamniesynonimem
słabości.Asłabośćtodefekt.Pęknięcie,przezktóre
wyciekakontrola.Dlategoniedopuszczałemusiebie
dożadnychuzależnień.Nawettakdrobnychjak
posiadanieulubionegodania,rzeczyczyhobby.Chociaż
nie.Miałemjednoskrzywienie.Kolekcjonowałem
informacjeouzależnieniachprzeciwnika,bowiedziałem,
żeczyjeśsłabościdająnamsiłę.Przecieżwyłączniedzięki
nimistnieliśmy.
–Rozdymka,słyszałeś?Wszystkoinnemogę.
–Zaśmiałsięmójbrat,odkładającpudełkofajeknabrzeg
biurka.
Byłrozluźniony.Jakzawsze,gdyupuściłkomuśkrwi.
–Nieznam…naprawdę…
Nevensięgnąłdofuterałunadrugiejkostce.Błysk
nożazadziałałnagrubasajakserumprawdy:
–Alesłyszałem…jakMininrozmawiałznim…przez
telefon…okupniekamienicy.
Znówcisza.Jednaktymrazeminna.Niezbędna,żeby
odetchnąć,napawaćsięnadchodzącymodwetem.
–Której?–zapytałem,wychylającsięzakrawędź
biurka.
Durzyńskiwzniósłnamnieoczyiwręczmodlitewnym
tonemwyznał:
–NaGrodzkiej.
ZuchwałyuśmiechNevenabłysnąłjaśniejniżchowany
