Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
A.Żebrowska
podłożurumieniowym.Uokoło25%zmianymogądotyczyćbłonśluzowych.
Donajczęstszychobjawówpodmiotowychnależąświądipieczenieskóry.
Etiologiapemfigoidunadalniejestwpełnipoznana[1,2].
Na
podstawie
obrazuklinicznegozaproponowanoczterykryteria
rozpoznaniapemfigoidu-wiekpowyżej70lat,niewystępowanieatroficznych
zmianbliznowaciejących,brakzmianwobrębiebłonśluzowych,braklub
dyskretnezmianywobrębieskórytwarzyiszyi[1,2].
Początekchorobymożebyćniecharakterystyczny.Stwierdzasięwówczas
bąble
pokrzywkowe,
zmiany
rumieniowo-obrzękowe
lub
wypryskowe.
Zczasemdochodzidorozwojupęcherzywypełnionychpłynemsurowiczymlub
krwotocznymostosunkowotrwałejpokrywie,napodłożuskóryniezmienionej
lubwobrębierumieni.Wwynikuuszkodzeniapokrywypowstająnadżerki
pokrytekrwotocznymistrupami.Uczęścichorychobecnesązmianywobrębie
błonyśluzowejjamyustnejwpostacidrobnychpęcherzylubdobrze
odgraniczonych,bolesnychnadżerek,ustępującychbezbliznowacenia.
Opisanokilkaodmianklinicznychpemfigoidu.Wczęściprzypadków
niewystępujątypowepęcherzepodnaskórkowe,coutrudniarozpoznanie
imożnajepostawićdopieronapodstawiebadaniaimmunopatologicznego.
Do
odmian
pęcherzowego
pemfigoidu
należą:
pokrzywkowy,
opryszczkowaty,
potnicowy,
łojotokowy,
bujający,
guzkowy
i
postać
ograniczona.
Głównąrolęwpatogeneziechorobyodgrywająprzeciwciałaskierowane
przeciwkoantygenombłonypodstawnej(ang.basementmembranezone-
BMZ)[1].Diagnostykaróżnicowaobejmujeprzedewszystkiminnechoroby
pęcherzowe(nabytepęcherzoweoddzielaniesięnaskórka,opryszczkowate
zapalenieskóry,linijnaIgApęcherzowadermatoza,pęcherzycazwykła).
Dorozpoznaniachorobyprzydatnejestbadaniehistopatologiczne,
wktórymobecnyjestpęcherzpodnaskórkowyzobecnościągranulocytów
obojętno-ikwasochłonnychoraznacieki,główniewokółnaczyniowe,złożone
zneutrofilów,limfocytówieozynofilów.Orozpoznaniujednakżerozstrzyga
badanieimmunopatologicznemetodąimmunofluorescencjibezpośredniej
14
