Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
aLeonewidentnietozauważył,bozapytał:
–Ulżyłoci?Zawszemusiszwszystkoprzegadać,nie?Każde
odstępstwoodnormy.
–Znaszmnie–odparłamzprzyjaznymuśmiechem.
–Maszjeszczejakieśkwestiedoprzegadania?Czypozwolisz
mizacząćpracę?–zapytałpółżartem.
–Przypominam,żetotyprzyszedłeśdomnie.
–Maszrację.Toterazwychodzę.–Wstałzfotelaisięukłonił.
–Madame,życzęmiłegodniaiżebyżadenokropnyfacetnierzuciłsię
naciebiezprzytulaniem.
–Gońsię–odparłamześmiechemirzuciłamwniegokulką
zkarteczkisamoprzylepnej.
Dokońcadniamiałamświetnyhumor,jakzawsze,kiedy
pozbywałamsięnękającychmniekwestii.
Dzieńpóźniejzjawiłamsięwbiurzepojedenastej,ponieważrano
miałamspotkaniezklientem.Nabiurkuzastałambukietróżowych
piwonii,moichulubionychkwiatów.Niespodziewałamsiężadnego
dziękczynnegoprezentuwtymmomencie,zazwyczajpojawiałysię
pozakończonychkampaniach,aaktualniewszystkiesprawybyły
wtoku.Zdziwionasięgnęłampozałączonyliścik.
Gratulacje,wygrałaś.Leon
Wygrałam?Cowygrałam?Oczymon…Naglespłynęłonamnie
olśnienie.Rzuciłamsiędokomputeraiotworzyłamskrzynkęmailową.
Jest!Wiadomośćodszefa,żekliencizdecydowalisięnamnie
itojazrobiękampanięlodów.
Podskakiwałamakuratzradości,gdywmoichdrzwiachzjawiłasię
Marta.
–Cześć!Widzę,żedotarłydociebiedobrewieści.
