Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
królewnie.Koniechistorii.Rany.Cóżzaprzewrotne
zakończenie.Agdzie„żylidługoiszczęśliwie”?Alicja
miałaochotęparsknąćśmiechem.Podniosłagłowę
izobaczyła,jakpolonistkazaczynawyświetlać
naprojektorzejakieśilustracjedowiersza.Dziewczyna
wytężyławzrok.Dośćniewydarzone
temalowidła,pomyślała.Inieonajedna.
–Torękawiczkaczyobiecanarękakrólewny?–
zapytał,silącsięnapowagę,chłopakwbluziedresowej.
Klasawybuchnęłaśmiechem.Itotakimprzywodzącym
namyślnagłyatakepileptyczny.Tenteżbyłtrudny
doopanowania.Alicjazmrużyłaoczyiprzyjrzałasię
rysunkowi.Rękawiczkarzeczywiściewyglądałajak
obciętaręka.ZupełniejakrękawiczkaodciotkiMeli.
NagleuchwyciławzrokNikodema,któryprzyglądałsię
ilustracjinatarczywie,ajegooczyrobiłysięcoraz
większe.Alicjapatrzyłananiegojakzahipnotyzowana.
Potemjeszczerazspojrzałanawyświetlanywłaśnie
rysunek,poczymznówrzuciłaokiemwstronę
Dobrygina.
Mimożenieżyję,wciążmampięćpalców.Kim
jestem?
„Rękawiczką”,wymówiłabezgłośnie.
NatwarzyNikodemabłąkałsięledwodostrzegalny
uśmiech.
Alicjaniemogłasiędoczekaćkońcalekcji.Całyczas
zastanawiałasię,jakniepostrzeżeniewymienićsię
zNikodememuwagamioichwspólnymodkryciu.Jednak
kiedyzabrzęczałdzwonek,niemusiałasięjużnadtym
zastanawiać,bozanimznalazłasięnakorytarzu,Natasza
chwyciłajązałokiećizaciągnęławstronędamskiej
toalety.
–Cotyrobisz?–syknęła,alekoleżankamocno
trzymałajejrękę.Pociągnęładrzwiłazienkiiotworzyła
pierwszązbrzegukabinę.
–Właź!
–Oszalałaś?!–warknęłaAlicja,aleNataszapopchnęła
jądośrodkaiweszłazanią,przesuwającszybko
zasuwkę.
