Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sprzedawanymprzezkulturępopularną,co,wmoim
przekonaniu,jestopiniąkrzywdzącąnietylko
sprowadzającąopisywaneprzezemniezjawiskodosfery
popkultury,cojużsamowsobieczęstonacechowanejest
pejoratywnie,aleteżpomijającwszelkiepostawy,które
łącząwsobiezarównonaginaniepłci,jakikrytykę
konsumpcji,czy,szerzej,kapitalizmu,aczegodowodem
będąniektórezprzeprowadzonychprzezemnie
wywiadów.WpodobnymtoniewypowiadasięMichał
Pelczar,którywpropozycjiRosiBraidottiwidziprzykład
„demonizacjitechnologiiitowarzyszącejjejmitologizacji
rzekomejwolicjonalnej,dowolnejprzekształcalności
podmiotu”(Pelczar2012b:49).Krytykę„zaginających
płciowość”muzycznychcelebrytówautorstwaRosi
Braidottinazywanietylkotechnofobiczną,leczrównież
transfobiczną,zauważającdalej,„Braidottiredukuje
gender-bendingdomechanizmówrynkowych,atym
samymdokomercjalizacji,odmawiającimwtensposób
pewnegoelementarnegoautentyzmu”(Pelczar2012b:
49).Pisze:„Fantazjaobyciu’ponadpłcią’,czylibyciu
ponadczasem,jestjednąznajbardziejzgubnychiluzji
naszejery”,adalejdodaje,żezacieranieróżnicy
seksualnej,wtymodseksualizowaniemęskości,stanowi
zagrożeniedlakobiet(Braidotti2009:87,88).Postawa
feministekoptującychprzeciwróżnicyseksualnejnarzecz
„postpłcikulturowej”(postgender)czypodmiotowości
„ponadpłciąkulturową”(2009:182)miałabyskutkować
przezwyciężeniemdualizmupłciowego,naktóryRosi
Braidottiniewyrażazgody,wzamianproponując
nomadycznyipolitycznyprojektróżnicyseksualnej,który
otwieramożliwośćredefinicjizłożonejpodmiotowości
kobiecej.Wjejwizjifeminizmubowiem„idea
postpłciowości(…)jestpraktycznieniewyobrażalna”
(Pelczar2012:50),„nieistnieje(…)podmiotowośćbez
seksualnościijęzyka,cooznacza,żepodmiotzawsze
posiadapłećkulturową:jestalboona–jaalboon–ja”
(Bradoitti2009:241).MichałPelczarsłuszniezauważa,
żemimouznaniaowego„ja”zafikcjęi„gramatyczną