Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.2Queerowaniemetody
Wtymmiejscupozwolęsobiekrótkozreferowaćczym
przedewszystkimzajmujesięteoriaqueer.Swoistafuzja
postmodernizmuipostrukturalizmu,zktóregoczerpie
zarównodekonstrukcję,jakidecentralizacjęorazwielość
równoważnychperspektyw,wzbogaconadorobkiem
studiówlesbijskichigejowskich,gender,trans
ikulturowychkoncentrujesięnaanalizienormatywności,
dominującychnarracjiiichprodukcjiorazgrupach
ijednostkachopresjonowanych,aplikującswoje
konceptualizacjedużodalejniżwobszarzepłci
iseksualności,choćbywkierunkugeopolityki,krytyki
globalnegokapitalizmuczysztuki.IchoćantropologTom
Boellstorf(któregouwagimetodologicznewdalszejczęści
pracyuznajęzapomocne)wyraziłobawę,jakobystudiom
queergroziłrychłykoniec–samozadowolenie,role
obsadzonenastałe,tesameobiektykultuikrytykiczy
wnioskizgóryprzewidziane(Boelstorff2007:15)przeczy
temubogactwopraczostatniejdeklady,
odpowiadającychnawezwaniaczypytania„costudia
queermówiąnamo...”,wtymometodologiiczy
badaniachspołecznych,doktórychbędęsię
odwoływać[13].
StevenSeidman(2007:11in.)wskazujenadwa,
kluczowedlatejperspektywy,założenia.Pierwszeuznaje
ludzkąseksualnośćzaspołecznykonstrukt,anieprawdę
biologiczną.Drugieskupiasięnapodzialezachowań
seksualnychna„normalne”izdroweorazchore
i„nienormalne”,gdziedrugiesłużyćmająustanowieniu
pierwszychnapozycjidominującej,aichodpowiednie
zakwalifikowaniestanowijeszczejednąformęspołecznej
kontroli.„Queerjest,zdefinicji,wszystkimtym,
coodstajeodnormalnego,prawowitego,dominującego”
tosłowaDavidaHalperina(1995:62).Pozorniesprzeczne
stwierdzenia–StevenSeidmankoncentrujesię
