Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWA
Poprzedniestulecie,któreznałostosunkowoniewieleźródełdodawnejestety-
ki,opracowywałoodważniecałokształtjejdziejów;wtedypowstałonajwięcejksiążek
inajwiększeksiążkiztejdziedziny(Zimmermanna,Vischera,Schaslera,Bosanqueta,
Müllera,Waltera).Natomiastwstuleciuobecnym,gdymateriałźródłowyniezmier-
niesięrozrósłiopracowaniamonograficznesięrozmnożyły
,opracowaniacałości
dziejówestetyki,czynawettylkowiększychjejodcinków
,stałysięrzadsze,bezmała
zanikły
.DziejecałejestetykieuropejskiejbyływXXw
.opracowanebodajtylkorazje-
den(przezK.GilbertaiH.Kuhna),itowksiążceprzeznaczonejdoczytaniaraczejniż
dostudiowania.Innapraca(Baeumlera)pozostałanieukończona.Jeszczeinneob-
szernedzieło(DeBruyne’a)niebyłozamierzonejakohistoriacałejestetyki(kończy
sięnaOdrodzeniu),apisanepoflamandzkujestmałodostępne.Historiasamejeste-
tykistarożytnej,doktórejzebranoszczególniewieleźródełidokonanonajwięcejprac
przygotowawczych,niebyławogólewXXw
.wcałościopracowana,pozadoskonałą
wprawdzie,aletylkoszkicowąksiążeczką(K.Svobody);ostatniewiększejejopraco-
wanie(Waltera)pochodzijeszczezpoprzedniegostulecia.Lepiejzostałaopracowana
estetykawiekówśrednich—dziękiwysiłkowijednegoczłowieka(DeBruyne’a).
Niniejszapracausiłujepodjąćtounikaneprzezbadaczyzadanie:opracowa-
niacałokształtudziejóweuropejskiejestetyki.Usiłujedaćsystematycznywy-
kładistniejącychwróżnychczasachpoglądówzzakresuestetyki,
ichistoty,rozwojuiwzajemnychstosunków.Usiłujespełnićtozadanie—mimo
pełnejświadomościjegotrudności.Naraziezzamierzonejcałościukazujesię
wdrukujedynieczęść:dwapierwszetomyobejmująceestetykęstarożytnościiśre-
dniowiecza.Stanowiąonejakbypołowęcałości,mianowiciezawierająto,comoż-
nanazwać„dawnąestetyką”;to,coponiejnastępuje,jestjużestetyką„nową”.
Pracatapojmujeswezadanieniecoinaczej—przynajmniejwdwupunktach—
niżtozwykłyczynićdawniejszedziełazhistoriiestetyki.Popierwsze,rozszerza
swójtemat:nieograniczasiędoogólnejestetykifilozofów,leczwłączadoswych
rozważańtakżebardziejszczegółowąestetykęteoretykówsztuki—teoriępoezji,
muzyki,plastyki—arównieżestetykęartystów,itonietylko,gdyjąformułowali
wsłowach,aletakże—przynajmniejwważniejszychmomentachhistorii—gdy
jąmożnabyłoodczytaćzichdzieł.
Powtóre,pracaniniejszachcewykładhistoriiestetykipołączyćzezbiorem
źródeł,naktórychhistoriatasięopiera.Dotychczasowekompendiategonierobi-
