Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zawszepomocnyHarry.–Poczekamtu,bysięupewnić,
żewszystkojestwporządku.
–Zostanęztobą–zaproponowałaJane,czująculgę
namyśl,żeówbędzietużobok.Częstoprzebywał
wTaunton,gdzieodkilkulatsłużyłjakokasztelanzamku
biskupaWinchesteru.–Matko,wyglądasznawyczerpaną,
połóżsięspać.
–Muszęsięupewnić,żezKatarzynąwszystko
wporządku–zaprotestowałaladySeymour.
–Zostanętuibędęczuwał–oznajmiłojciectonem,
któryprzedsądempotrafiłuciszyćniejednego
wygadanegozłoczyńcę.–Idźciewszyscyspać.
Podczasśniadanianazajutrzatmosferabyłanapięta.
Matkawstałajakopierwsza,abyzadbać,bynikomunie
zabrakłochleba,mięsaipiwa.Edwardzszedłnadół
wtowarzystwieJaneiMargery.Natendzieńzorganizował
polowanienacześćteściówiwyglądałnaniewyspanego.
–Dzieńdobry–rzekł.Gdyteściowieostentacyjnie
zignorowalijegoobecność,Janenatychmiastpomyślała,
żeKatarzynawyjawiłarodzicomprawdęoJoanBaker.
–Katarzynazamierzaodpoczywaćwłożu–wyjaśnił
Edward.–Bolijągłowa,aleprosiła,abyśmynie
odwoływalipolowania.Ruszamyzarazpośniadaniu.
Koniebędągotowe.
–Bardzomiprzykro,aleniemogęwamtowarzyszyć
–oświadczyłojciec.–Mamdziśdozałatwieniapewne
sprawymajątkoweicałydzieńbędępozadomem.Ale
zapewniamcię,żewtakpiękny,słonecznydzień
wolałbympojechaćzwami.
SirSeymourpomachałgościomnapożegnanieiudał
