Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
CzęśćI.Wprowadzenie
Herodotapoczynając,byłodramatycznerozrastaniesięzarównobazyźródło-
wejilistyopracowań,jakimojegotekstu.Ponieważkażdąpracękiedyśtrzeba
zakończyć,podjęłamtrudnądecyzję,byograniczyćsiędookresuprzedislam-
skiego,żywiącnadzieję,żejeślistarczyżyciaisił,wrócęwkolejnychlatachdo
analizyewolucjispojrzeniaBizantyńczykównaArabów,którzypo632r.stali
siędlanichnietylkowrogiempolitycznym,aleteżrywalemwsferzereligijnej.
Bazieźródłowejpoświęciłamobszernyaneks,zatemniebędęjejomawiać
wtymmiejscu.Wartojednakpodkreślić,żejestonabardzozróżnicowanaiwie-
lojęzyczna.Obejmujezarównoinskrypcje,tekstynormatywne,relacjezpodró-
ży,jakdziełahistoriograficzne.Ponieważmożliwościpojedynczegobadaczanie
pozwalająnaopanowaniewszystkichjęzyków,wktórychspisanoanalizowane
teksty(dotyczytowszczególnościinskrypcjiasyryjskich,babilońskich,sta-
roarabskichczyaramejskich),mamdużydługwdzięcznościwobecichtłumaczy
iautorówkrytycznychwydań,dziękiktórymmogłamuzyskaćwglądwteaspekty
życiamieszkańcówPółwyspuArabskiego,którerzadkoznajdująodzwierciedle-
niewźródłachnarracyjnych.Wśródnichwartowspomniećzarównowydawców
tomówzebranychinskrypcjizczasówasyryjskichibabilońskich(m.in.Jamie
Novotnego,KirkaAGraysona,JoshuęJelersa),aletakżeautorówpublikujących
przekładypojedynczych,jednakbardzoistotnychinskrypcji(m.in.Gonzague
Ryckmansa,JacquesaRyckmansa,UveAvnera,HanaJ.W
.Drijversa,IwonęGaj-
dę,ChristianaJ.Robinaiwieluinnych).Równieważneokazałysięprzekłady
źródełnarracyjnychzsyryjskiego,arabskiegoczyge’ez.
Szerokizakreschronologicznyksiążkisprawił,żeopróczlekturypokaźnego
korpusuźródeł,musiałamzmierzyćsięzogromnąliczbąpublikacjinaukowych,
dotyczącychzarównoodległejstarożytności,jakiwczesnegośredniowiecza.
OstatnielataprzyniosływielepracpoświęconychdziejomArabówwokresie
przednarodzinamiislamu.Badaniaarcheologicznezaowocowałyszeregiemar-
tykułówiksiążekpoświęconychmiastomipaństwomstarożytnejArabii-Sabie,
Hadramawt,Palmyrze,Hatrze,NabateiczyHimjarowi.Zainteresowaniabada-
czypóźnejstarożytności,byposłużyćsięterminemrozpowszechnionymwkul-
turzeanglosaskiej,przyciągałyzarównoplemionasprzymierzonezcesarstwem
rzymskim/bizantyńskim,jakiichprzeciwnicy-sojusznicysasanidzkiejPersji.
WieleuwagipoświęconowydarzeniomnapołudniuPółwyspuArabskiego,
gdziewlatach20.VIw.n.e.doszłodorywalizacjimiędzywyznawcamijudaizmu
ichrześcijaństwa.Wtymkontekściezaskakujemniejszezainteresowaniebada-
czychrystianizacjąkoczowniczychczypółkoczowniczychplemionarabskich
zcentralnejipółnocnejczęścipółwyspu.
Wielespośródcytowanychwniniejszejksiążcepublikacjitowartościo-
we,analityczneartykuły,ważnedlarozstrzygnięciaszczegółowychkwestii,ale
obejmującewąskiezagadnienia.Jednakoprócznichpojawiłysięinteresujące
