Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Niepowiedziałam,żechcętozrozumieć!–zawołaładziewczyna,
zprzerażonąminą,ajejsiostrawybuchłaśmiechem.–Uwierzmi,
dobrzemizmojąignorancją.Znamsięnatym,comniekręci.
–Czylinamuzyceiksiążkach.
–Ialko.–Uśmiechnęłasię.–Wiedzaużytkowa.
–Niezapominajogotowaniu.Kupiłamciskładnikinatwójsłynny
sosparmezanowy.Pomyślałam,żemożeugotujeszgojutro,
naprzyjazdMai.
–Przezżołądekdoserca?Lepiejzrobisz,jeślinapełniszwannę
czekoladą,tojestdzieciak.
–Tobędziemiałanadeser,chybażemojamłodszasiostrazrobi
swojedomowelody.
Kingazmarszczyłaczoło.
–Czujęsięwykorzystywana.Inierozumiemtego,boprzecieżtyteż
świetniegotujesz.
–Nietakdobrze,jakty.Aponadtopotymcałymwinietybędziesz
jutronachodzie,podczasgdyja…
–Jesteśbeznadziejna–skwitowałaKinga.–Aleniechcibędzie.
Zrobięjutroisos,ilody.
–Kochamcię.
–Wiadomo–prychnęła.–Aleskorotądeklaracjąwprawiłamcię
wdobryhumor,tomożemipowiesz,dlaczegopostanowiłaś
zamieszkaćzniąakurattutaj?Potymwszystkim…
Karolinawzruszyłaramionami.
–Todobremiejscedladzieciaków–powiedziała.–Przeżyłyśmy
tudużofajnychchwil,niezapominajotym.Trzysypialnie,duże
podwórkozhuśtawkąijestjeszczenaszklub.
–Właśnie,naszklub!–Kingauśmiechnęłasiędoswoichmyśli.
–Mamtylkonadzieję,żezaniosłaśnastrychnowepoduchy.
Pojedenastulatachtamtemająpewniewięcejlokatorówniżniejeden
mrówkowiec.
–Odnowiłampodłogę,wymieniłamoknonawiększeirozłożyłam
tamnowymateracipoduszki.Będziemogłaprzesiadywaćtam,takjak
my.
–Tobyłofantastyczne.Wprawdziestrychzamieniałsię
wprawdziwąsaunękażdegolata,ale…
–Zamontowałamteżporządnąklimatyzację.
–Czyliposzłaśnacałość.Niechbędzie.
–Zamieszkaszznami?
Oczydziewczynyrozszerzyłysię,aleniespojrzałanasiostrę.Powoli
