Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.3.Zaburzeniazachowania
2.3.Zaburzeniazachowania
101
Wkontraściedoopisanychwpierwszejczęścitegorozdziałuwłaściwościnormal-
negozachowania,ozachowaniuzaburzonymmówisięwówczas,kiedyczłowiek
niemożezajegopomocązaspokajaćpodstawowychzadańżyciowych(realizować
potrzeb,bronićsięprzedniebezpieczeństwami).Towarzyszytemupsychopato-
logiamechanizmówprzystosowawczychiregulacyjnych,czylibrakadaptacyjnej
kontrolirelacjizotoczeniemistandardówwłasnegopostępowania.Objawemza-
burzonegozachowaniamożebyćwyuczonynawyk,mechanizmobronny,zaburze-
niewprocesienadawaniasensurzeczywistości,formadezorganizacjizachowania,
ekspresjadeficytówwarunkowanychstrukturalnymiifunkcjonalnymicechami
OUNczyteżdeficytówuczeniasięwtokusocjalizacji(SeligmaniRosenhan,2003).
Zaburzeniazachowania(abnormalbehavior)towszelkieniepożądanezacho-
waniadewiacyjne(Carson,ButcheriMineka,2003),którewiążąsięzprzeżywa-
nymprzezjednostkęcierpieniem,przejawiająsiętrudnościamiwprzystosowaniu
indywidualnym,naruszająnormyspołeczne,dziwaczneinieracjonalne,nie-
kontrolowaneinieprzewidywalne,atakżeniekonwencjonalneiwzbudzajądys-
komfortobserwatora(SeligmaniRosenhan,2003).Pojęcietakrozumianebyłoby
nadrzędnewstosunkudozaburzeńpsychicznych(mentaldisorders),choćCier-
piałkowskaiSęk(2016)wymieniająjerozłącznie,copowoduje,żemożnajerozu-
miećjakowłaściwierównoległesobie.Tutajpojęciezaburzeńzachowaniabędzie
stosowanewtejpierwszej,szerszejkategorii.
Poznaniemechanizmówzaburzeńzachowaniasłużypoziomowiwyjaśniają-
cemuwnioskowaniadiagnostycznegowpsychologiisądowej.Poznanietoobej-
mujerozumieniemechanizmówzarównostanówopisywanychprzezkliniczne
kategoriediagnostyczne,jakistanównieopisywanychjakopatologicznewmo-
delumedycznym,leczktórestanowiąobiektzainteresowańwymiarusprawie-
dliwościzewzględunaichzwiązekzdziałaniamispołecznieniepożądanymi
lubzabronionymiprawem(Pastwa-WojciechowskaiGroth,2016).
Zachowaniadewiacyjnetozachowaniaasocjalne,czylitakie,którecharakte-
ryzująsięspołecznąszkodliwościącelów,narealizacjęktórychbywająukierun-
kowane(np.wyrządzaniekomuśkrzywdy,wandalizmitp.)illubwadamiwich
strukturze(np.włóczęgostwo,agresywnewymuszanieporządkuitp.;Stanik,
2007).Zachowaniaasocjalnemogąstanowićodrębnypsychologiczniefenomen
psychologiczny,gdyrozumianejakopewienutrwalonystylfunkcjonowania
jednostki,czylitzw.stylżycia(Stanik,2007),aletakżemogąstanowićobjawto-
warzyszącykonkretnejjednostcenozologicznej.Zatemwpierwszymprzypadku
interesującebędątakiezjawiskajak:sytuacjeinterpersonalnejprzemocy,skłon-
nośćdozachowańprzestępczych,gniewnych,szkodliwychdlaotoczeniaitym
podobne.Wdrugimprzypadkuistotnebędązachowaniatowarzyszącezaburze-
niompsychicznym,m.in.psychozom,zaburzeniomosobowości,zaburzeniom