Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MOLOCH
Drrrrrryń!Dźwiękbrzęczącegodzwonkaelektrycznego,
któryrozchodzisiępooddzialepiątym,umarłego
postawiłbynanogi,alenadwójceniemażadnego
znaczeniadlapacjentów.
Dzwonekwyznaczatujedynieporyśniadania,obiadu
ikolacji.Wkuchnipojawiająsięwtedy„kuchenne”
–kucharki,któreprzychodzązcentralnejszpitalnejkuchni
zkotłamizjedzeniemiwydzielająpacjentomporcje.
Jedzeniesmakujezresztątak,żepacjencinamawiają
wychowawców,żebywybralisięzniminamiasto
napierogidobarupaniMulardowej.Niktwięc
tunanikogonienaciska,byzjawiałsięwkuchni,nie
maprzymusu.
Pacjencinadwójcejedząlubnie,wstajązłóżeklubnie,
biorąudziałwzajęciachlubnieiniktniemożeichtak
dokońcadoniczegozmusić–sąpacjentamiwszpitalu.
„Kompletnyrozpierdzielnik”,nazywatęsytuację
Kotański.
Dzwonekrozchodzisiętutakżewtedy,gdynaoddziale
pojawiasięnauczycielzliceumwGarwolinie
irozpoczynająsięlekcje.Pacjencitoczęstouczniowietuż
przedmaturą.Nauczycieleprzychodządonich,bydać
imjakąśszansęnaegzaminachmaturalnych.
–Odwiedzałanaswspaniałapolonistkazeszkoły
wGarwolinie–opowiadapacjentka.–Kiedyśniechciało
misięwstaćnalekcje,aonaściągnęławszystkichzsali
terapeutycznej,któranaczaslekcjizamieniałasię
wklasę,izaprosiłaichdomojegopokoju.Usiadłaobok
nałóżku,kazaławszystkimwyciągnąćzeszyty
ipowiedziaładomnie:„Źlesięczujesz,tomyzrobimy
lekcjęuciebie,posłuchaszsobiejednymuchem”.
Pacjenciczęstozdawalipotychlekcjachmaturę.
–Nadwójcelądowałybystrzaki–tłumaczypacjent.
–Wystarczyło,żektośmądryimpowiedział,comają
przeczytać,cośtamposłuchalinalekcjach,awiosnąszli
naegzaminizdawali.
Dzwonekrozchodzącysiępodwójceprzerywatakże
