Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wie,żetonanic.Worekzanurzasięwmorzu,napełnia
sięwodą,któragopochłania.Onjeszczemawpłucach
resztkętlenu.Wstrzymujeoddechnajdłużej,jakmoże,
trwatowiecznośćjednaktegorodzajuwiecznośćkiedyś
siękończy.Jegoustaotwierająsięsame,bygwałtownie
zaczerpnąćpowietrza.Aleniemapowietrza,jesttylko
napierającawoda,którawdzierasiędogardłaiktórą
wciągadopłucwbólu.Wstrząsająnimkonwulsje,gdy
połykacorazwięcejwodyinapełnianiążołądek.
Wjednymprzeraźliwymbłyskuświadomościdociera
doniego,żezaczęłosięumieranie.Iżewłaśnie
przekraczagranicę.
Czasami,jeślizbytgłębokownikałwtakie
wyobrażenie,budziłsięwnimgniew.Ibywało,żeten
gniewprzejmowałnadnimkontrolę.Gównoprawda,
żeczłowiekkierujewłasnymżyciem.Kierująnim
impulsy,nadktóryminiemapanowania.Itrzeba
ponosićtegokonsekwencje.
–Toodpoczątkubyłostoczterdzieściosiem–rzekł
Kruk.
