Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nieteraz,Cornelio.
Bęc,bęc,bęc.
–Cornelio,czytychociażrazmożeszmnie
POSŁUCHAĆ?
Córkajeszczekilkarazyodbiłapiłkę.
–Mogęiśćsięwykąpać?
Oparłaręcenabiodrachiodwróciłasięwstronę
matki.
–Chcęsięwykąpać,mamo.Sama.
Matkawyjrzałaprzezokno.Niebobyłozachmurzone.
Wiatrkołysałdrzewami.Małejbędziebardzozimno,
kiedywyjdziezbasenu.
–Proszębardzo–westchnęła.–Wykąpsię.
Tupiącgłośno,Corneliaopuściłakuchnię.
–Aletrzymajsiępłycizny!–zawołałazaniąmatka.
–Nieumieszjeszczeażtakdobrzepływać.
Nieotrzymałaodpowiedzi.Słychaćbyłojedynieodgłos
oddalającychsiękrokóworazkucharzaijego
pomocnicę,którzykroiliisiekaliwarzywa.
Dzieci,pomyślałamatka.
Pocowłaściwiepowołujesięjenaświat?
*
MałyChrisjadłdługoinajadłsiędosyta,gdynagły
krzyksprawił,żematkaodwróciłagłowę.
–Mamo!
