Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Aledlaczego?Jesteśmyprzyjaciółkamitylelat,
anigdyniespytałamcięotwojąhistorię.Dlaczego
nikogodosiebieniedopuszczasz?
Czylito,conajbardziejkochałamwtejdziewczynie,
właśniewyparowało.Cudownie.Możejednakwarto
rozważyćponowniekwestiespakowaniasięirzucenia
tegowszystkiegowpizdu.Wyjechaniainieoglądaniasię
zasiebie.Porazkolejny.
–Niemacoopowiadać.Moirodzicezginęli,gdybyłam
mała–rzuciłambezzająknięcia.–Błąkałamsię
porodzinachzastępczych,ażwkońcudorosłam
istanęłamnawłasnychnogach.Tylkomyśloprzyszłości
iotym,cochcęrobić,pozwalałamiprzetrwać.
Miawpatrywałasięwemniesmutno.Chwyciłamoją
dłońisplotłanaszepalce.Czułamjejmiłośćitroskę.
Towszystkosprawiło,żeporzuciłammyślowyjeździe.
Całkowicie.Musiałamtuzostaćipomócjejprzetrwaćten
rok.Ipilnować,abyktóregośpięknegodnianieskoczyła
zeswoimiidealniewypielęgnowanymipaznokciami
nabrata,abywydrapaćmuoczy.Szkodabybyło.
Naprawdęnieźlesięprezentowały.Nawspomnienie
spojrzenia,którymMartinmnieobrzucił,gdypytał,czy
sięznamy,ponowniezrobiłomisięgorąco.
–Możewyjdziemydobarunajakiegośdrinka?
–spytałaMia.–Chybaobunamsiętoprzyda.
–Aletylkojednego,bojutroodranapracuję
–zgodziłamsię.
Przewróciłanatooczami.Onażyłasobiezfunduszu
powierniczego,któryzałożyłjejtatuś,jamusiałam
