Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
A.Gałązka,Motywacyjnaroladramywglottodydaktyce,Kraków2009
ISBN978-83-7587-012-1,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2009
8Wstęp
okoniecznościwpływanianapoprawęumiejętnościkomunikacyjnych,aprzezto
(pośrednio)stymulowaniawzrostupoziomumotywacjiwewnętrznej.
Jestwielemetoditechniknauczaniajęzykaangielskiego,aleniewszystkie
skuteczniepodnosząpoziomumiejętnościkonwersacyjnych.Wksiążcetejzakłada
się,żedrama,powszechniestosowanawWielkiejBrytaniiorazwUSAicorazpo-
pularniejszawPolsce,jestmetodąstymulującąwzrostkompetencjijęzykowych.
Dramastanowiniekonwencjonalny,twórczysposóbnaukipoprzezaktywną
identyfikacjęzwyobrażonymirolamiisytuacjami.Wykorzystujenaturalnąskłon-
nośćczłowiekadonaśladownictwaizabawy.Uczniowiestykająsięzróżnymirze-
czywistymiproblemami,zdarzeniamiirelacjamiumiejscowionymiwfikcyjnym
kontekściesytuacyjnym.Jakometodanauczania,drama,pierwotnieokreślanamia-
nem„gryscenicznej”,zostaławprowadzonaprzezCallwellaCookaprzedpierwszą
wojnąświatowąwszkolewCambridge.WtymsamymczasiewUSAJohnMerill
zacząłstosowaćdramęwnauczaniujęzykówobcych,udowadniającjejszczególną
rolęwrozwijaniuumiejętnościkomunikacyjnych.Metodatawistociebazujena
dramacieliterackim,któryodwiekówjestsposobemuporządkowaniainadania
kształtuludzkiejegzystencji,interpretacjążycia,próbąodkryciajegosensu.Stano-
witeżjednązgłównychformbadanialudzkiejnatury,funkcjonującychnadługo
przedpowstaniempsychologii.Podstawowymceleminaczelnązasadącałegodra-
matu,warunkującąjegostrukturę,jestwywołanieokreślonejreakcjiemocjonalnej
iintelektualnej.Dramattobogactwoproblemów,sytuacji,postaw,konfliktów,
przykładówludzkiejwielkościinędzy(Pyzik,1978).Wamerykańskimsystemie
szkolnictwadramatodwielulatjestważnymelementemprocesunauczaniaiwy-
chowania.Studenciróżnychkierunkówuczestnicząwzajęciachprowadzonych
nawydziałachteatralnych,którepomagająimwzdobyciuumiejętnościlepszego
radzeniasobiewżyciu.Dramawykorzystujewarsztataktorskiorazelementycha-
rakterystycznedladramatu.
Języktonietylkosłowa,strukturyiidiomy,aleprzedewszystkimżywyśrodek
komunikacji.Naukajęzykaobcegostanowiprocesinterakcjiikomunikacjipomię-
dzynauczycielemauczniem,będącyodbiciemzróżnicowanychstanówemocjo-
nalnychiintelektualnychwobeckonkretnychsytuacji.Komunikacjatorównież
złożonyzbiórzachowańniewerbalnych,zawierającytakieelementy,jakgestyrąk
iramion.Wieleosóbniechętniekonwersujenalekcjachjęzykaangielskiego,bo
brakwiedzyiświadomośćpopełnianychbłędówwprawiająichwzakłopotanie.
Zaletądramyjestto,żenadajeonasytuacjidynamiczne,interpersonalnetło,które
wymagaoduczestnikanatychmiastowejodpowiedzi.Uczestniczącwniej,ucznio-
wieczęstozapominająobrakachjęzykowych,przełamująlękistarająsięjaknajle-
piejwykorzystaćposiadanewiadomości.
OdlatsześćdziesiątychdramabyławPolscekojarzonajedyniezpracąteatrów
szkolnychifunkcjąwychowawczą.Ostatniowzbudzazainteresowanienauczycieli,
zwłaszczajęzykapolskiegoorazjęzykówobcych(Dziedzic,1992).Przyudziale
specjalistówzWielkiejBrytaniizaczętoorganizowaćróżnegorodzajuwarsztaty
