Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
Wprowadzenie
Wporównaniuzestandardowymipodejściamiteoriamikrogenetycznaróżni
siętym,żekładziemynaciskna:
procesijegoprzebieg,anienadomniemaneośrodkiprzetwarzaniadanych
połączonezesobąnkablami”,jakbymózgbyłkomputerem;
twórczycharakterpercepcji,któraniejesttylkobiernymodbiorem
bodŹców,leczprocesemwytwarzaniainformacji;
objawzrozumianyjakosegmentnormalnegozachowania,któreujawnia
sięprzedwcześnie,wnieodpowiednimmomencie,aniejestwyłącznie
deficytem,tj.brakiemprawidłowegozachowania;
rozwójprocesówumysłowychewoluującychwróżnychskalachczasu,
przyzałożeniu,żeprawazachowaniatoprawaewolucjiwyrażonenainnym
poziomie;
przetwarzanieinformacjiwkierunkuodcałościdoszczegółów,anie,jak
wstandardowejteorii,odnbitów”donplików”informacji.
WięcejinformacjioteoriimikrogenetycznejznajdzieCzytelnikwrozdziale4
tomu1zcytowanymtampiśmiennictwem.
Cozaprezentowanowksiążce
Książkapublikowanajestw2tomach.
Tom1obejmujerozdziałypoświęconerozważaniomteoretycznymoraz
problematyceprocesówpoznawczychiorientacjiwotoczeniu.Czytelnikznajdzie
tu14rozdziałów,zktórychpierwszetrzynUrazymózguwhistoriineuropsycho-
logii”,nUrazymózguwpraktyceklinicznejneuropsychologa”oraznZarysneuro-
anatomiiineurofizjologiiukładunerwowego”służąjakowprowadzeniedo
ogólnejtematykiurazówmózgu.KolejnetrzyrozdziałynTeoriamikrogene-
tyczna”nPodstawyteoretyczneprocesudiagnozyneuropsychologicznej”oraz
nPodstawyteoretyczneprocesuterapiineuropsychologicznej”tworząteoretyczny
fundament,naktórymbudowanajestpozostałaczęśćksiążki.
Począwszyodrozdziału7zatytułowanegonProblematykaprzytomności
iświadomości”następnerozdziałypodejmująposzczególneproblemyzwiązane
zneuropsychologicznyminastępstwamiurazumózgu.Każdyzrozdziałówskłada
sięztrzechczęści,wprowadzeniadoomawianejtematyki,diagnostykioraz
technikipodejśćterapeutycznych.Kolejnerozdziałydotyczątematówdobrze
znanychneuropsychologom,jaknp.zaburzeniaorientacji(rozdz.8),percepcji
(rozdz.9),pamięci(rozdz.10),uwagi(rozdz.11).Rozdział12podejmujetema-
tykęzaburzeńemocji.Rozdział13poświęconociekawemu,choćniecozaniedba-
nemuzagadnieniupraksjiijejzaburzeniomupacjentówpourazachmózgu.
Zaburzeniatedośćpowszechneutychpacjentów.Ostatnirozdziałwtym
tomie,rozdział14,podejmujetematzaburzeńfunkcjiwykonawczych,rozumia-
nychszerokojakoprzejścieodmyśleniadodziałania.Zaburzeniategorodzaju
stanowiąszczególniecharakterystycznącechęobrazuklinicznegopacjentapo
uraziemózguinierzadkodecydująotym,żepomimoodzyskaniasprawności
ruchowejibrakurażącychdeficytówpoznawczychniemożeonfunkcjonować
wżyciucodziennymizawodowym.Tom1zamykabogata(wtymrównież
najnowsza)literaturaprzedmiotu.