Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
21
Szczególnieokrutnyjestlososóbwybudzonychzdługotrwałej,pourazowej
śpiączki.Wświadomościtakiegopacjentapowstajenwielka,czarnapustka”,
przerwanajestciągłośćdoświadczeń,rozpadasięcałyzłożonysystemwyuczonych
wzorcówruchu,mowy,zachowania.Dlawielutychpacjentów,pomimowszelkich
starańlekarzy,niemożliwyjestpowrótdonormalnegożycia.Stratywydająsię
nieodwracalne.Wieluchorych,skrycielubotwarcie,wyrażażal,niezginęlina
miejscuwypadku.Życiestałosiędlanichciężarem,aoprzyszłościlepiejnie
myśleć:lataciężkiejpracywprocesierehabilitacjipoto,abyodzyskaćjakiś,
czasamibardzomałyprocentdawnejsprawności.Pacjenciciborykająsięznie-
pełnosprawnościąwszczególnieuciążliwejpostaci.
Rodząsięrównieżpoważneproblemyocharakterzemoralno-etycznym.
Całkiemniedawno,bojeszczew1990r.,przyjętojakoewidentnąprawdętwier-
dzenie,żepo4tygodniachśpiączkiprognozajestniepomyślna,bowiemzmiany
zachodzącewmózguipniumózgupotakimokresienieodwracalne.Pomimo
znacznychpostępówwminionymdziesięcioleciuwleczeniupacjentów,którzy
wybudzilisięzdługotrwałejśpiączki,wciążmożnaspotkaćsięzopinią,żepacjenci,
uktórychniezanotowanoznacznejpoprawydo14dnipourazie,nierokujądobrze.
Utychpacjentów,nawetjeżeliwybudząsięześpiączki,zniszczenietkanki
mózgowejpostąpiłojużtakdaleko,żeniebędąwstaniewrócićdostanu
przypominającegonormalnefunkcjonowanieczłowieka.Wzwiązkuztymistnieje
nazachodziedośćogólnykonsensus(choćrzadkootymmówisiępublicznie),
żepo14dniachśpiączkinależyzaniechaćdalszychwysiłkówreanimacyjnych
irehabilitacyjnychnarzeczopiekiwyłączniepaliatywnej.Rodzinajestinformowana,
żebędzielepiejdlapacjenta,żebyniewybudziłsięwogóle,gdyżpozostanie
wstaniewegetatywnymdokońcażycia.
Naszczęściesytuacjatazmieniasięwostatnichlatach.Jakwykazały
mojewłasneobserwacjeidoświadczenia,atakżeobserwacjezespołówba-
dawczych,zktórymimiałamprzyjemnośćwspółpracować,osądtenjeststanow-
czozbytpesymistyczny.Wprocesierehabilitacjiosób,któreprzeżyłyokres
przedłużonejśpiączki,pomimowszelkichtrudności,jakiespotykaklinicysta,
istniejąrealnemożliwościpoprawypodwarunkiem,żeoddziaływania
rehabilitacyjneutrzymaneprzezdługiokres.Gdybybyłoinaczej,gdybyna-
prawdęcipacjenciniemieliżadnychszans,niezadałabymsobietrudunapisa-
niatejksiążki.
Celksiążki
Celemtejksiążkijesttakieprzedstawienieproblemówpacjentówpourazach
mózgu,abybyłomożliwezrozumienieichistotyodpodstaw,czyliodtego,jak
zdrowymózgwykonujeokreślonefunkcjeicosiędzieje,gdyuszkodzeniemózgu
zmieniaprzebiegprocesówpoznawczych,emocjonalnychibehawioralnych.
Jednocześniepragnępokazać,jakteorieneuropsychologiczne,nawettenajbar-
dziejabstrakcyjne,możnaprzełożyćnapraktykę.
Wksiążceposzukiwanoodpowiedzim.in.nanastępującepytania:
1)dlaczegochorzypourazachmózguipniamózgumogąmiećniepowodzenia
wrehabilitacji?