Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jadu?
–Rozumiem,żejesteśzła.Maszprawo…
Itobyłtenmoment,któregoKingasięobawiała.
Straciłacierpliwość.Zacisnęłapalcenatelefonieirzuciła
nimościanę.
–Idzieciedoswoichpokoi!–krzyknęładodziecitak
głośno,żepoczuładrapaniewgardle.
–Ale…
–Żadnego„ale”.Przynajmniejrazposłuchajcie!
Zamknęłaoczyiprzezchwilęstałabezruchu.Dzieci
równieżzamarły.Żadneniewydawałodźwięku.
AżwkońcuodezwałasięLena:
–Czytataumarł?
***
Usiadłanałóżkuiczekała,ażemocjeopadną.Nie
pierwszyrazczuła,żewszystkowymykajejsięzrąk.
Podeszładokomody,naktórejstałoślubnezdjęcie.
Ramkaodbijałapromieniesłoneczne,sprawiając,
żechwilauwiecznionanafotografiiwydawałasięjeszcze
piękniejsza,niżbyławrzeczywistości.Kingauniosładłoń
idotknęłaszklanąszybkę.Naglepoczułażal.Dlaczego
niktnieostrzegłjejpiętnaścielattemu,żemałżeństwo
niemanicwspólnegozbajką.Apięknyślubiwesele
totylkochwilowailuzjaipodstępnapułapka.Nierzuciła
zdjęciemościanę,chociażmiałanatoochotę.Niestety,
pragmatyzmiwizjadodatkowegosprzątaniaodebrałyjej
nawetitęprzyjemność.Odstawiłazdjęcienamiejsce,
wygładziłaczarnąkoszulęiwziąwszykilkagłębokich
