Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–WŻeromskim.Toznaczywszpitaluim.Stefana
Że​rom​skiego.
–Wja​kimmie​ście?
–WKrakowie–odpowiadamężczyzna,anajego
twarzyznowupojawiasięniepokój.–Czypanizna
Kra​ków?
–Wiem,żetomiastowMałopolsce.Wawel,kościół
Ma​riacki,hej​nałzwieżyma​riac​kiej,Ga​le​riaKra​kow​ska.
–AwięcpaniwieconiecooKrakowie,aletunie
mieszka–stwierdzalekarz.–Jakimamyterazmiesiąc
irok?
–Chybajestzima,bozaoknamidrzewaniemająliści.
Aleniewiem,którymamyrok.
–Dziśjestśroda,ósmymarcadwatysiące
dwu​dzie​stegotrze​ciegoroku.
–DzieńKo​biet?
–Pamiętapanitoświęto?–dziwisięlekarz.–
Przywiezionotupaniąnieprzytomnąwpiątekogodzinie
dwudziestej.Namomentodzyskałapaniświadomość,ale
wtedyteżniepo​tra​fiłapo​daćna​zwi​ska.
–Czymojaamnezjajestorganicznaczy
dy​so​cja​cyjna?–py​tam.
–Skądpaniznateokre​śle​nia?
–Niewiem.
–Przepraszam.Wciążzapominam,żepanicierpi
naniepamięć–usprawiedliwiasięlekarz.–Może
pra​co​wałapaniwsłuż​biezdro​wia?
–Niesą​dzę.
–
Whatdoyoure​mem​ber
?(Copanipa​mięta?)
–
IhavealreadytoldyouthatIdonotremember
anything,doctor.Idon’tevenknowhowoldIamorwhat