Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jaktonicniepamiętasz?Niepamiętaszwypadku?
Czycze​goświę​cej?
–Nicniepa​mię​tam.Mamamne​zję.
–Mnieteżniepa​mię​tasz?
–Niepamiętamwłasnegomężaicórki,niewiem
na​wet,kimje​stem.
–Jaktomożliwe?Niewiesz,kimjesteś?–Wyraz
zdzi​wie​nianajejtwa​rzyjestgodnyOscara.
–Niewiem.
–Taka
ta​bularasa
zcie​bie?
–Niedokońca.Mamwgłowiedużowiadomości,
naprzykładwiem,cooznaczaokreślenie
tabularasa
,ale
niemamżad​nychwspo​mnieńzeswo​jegoży​cia.
–Dziwne.–Ko​bietamarsz​czybrwi.
–Bar​dzodziwne.
–Słuchaj,kiedyśoglądałamfilm,wktórymwymazano
kobieciewspomnienia.Możetobieteżtozrobiono
wszpi​talu?
Akurattego,żemoglimitozrobićwszpitalu,nie
brałampoduwagę.Możeprzeprowadzalijakiś
eksperyment?UfałamNowickiemu,amożetoonmaczał
wtympalceidlategotakbardzosięmnąinteresował?
Hmm,moż​liwe,żeoskar​żamnietęosobę,cotrzeba.
–Wiesz,wtymfilmietakobietanawłasnąprośbę
chciałausunąćwspomnieniadotyczącepewnego
faceta...Jaksięnazywałtenfilm?Jużwiem:
Za​ko​chany
bezpamięci
.Obejrzyjgo.Fajny.Możetobieteżzrobili
cośta​kiego,tylkobeztwo​jejwie​dzy?
Za​pro​si​łamjądosa​lonuiza​pro​po​no​wa​łamdrinka.
–GdzieAleks?
–Po​je​chałnaza​kupy.