Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
siędokobiety.
–Coto?Coto?
–Przecieżtomorze.
–Zrobinamkrzywdę?Idzietu?
–Eee…nonie,donasnieprzyjdzie.Jestbardzopiękne.Przypatrz
sięjeszcze.
Pearlspojrzała.
–Napewnotunieprzyjdzie?
–Eee…nonie.Zostanietam,gdziejest–odpowiedziaławielka
kobieta.
Pobłękicieskakałyterazfaleobiałychczubkach.Pearlpatrzyła,
jakrozbijająsięodługąlinięlądu,pokrytąmuszelkami,takimi
naścieżkiwogrodzie.Wjechalizazakręt.
Bliskomorzastałydomki,wokółnichdrewnianepłoty
zogródkamiwśrodku.Tojąpocieszyło.Napłotachwisiałoróżowe,
czerwoneiniebieskiepranie,akiedypodjechali,zdomkówwyszło
sporoludziipięćżółtychpsówzdługimi,chudymiogonami.Wszyscy
byligrubiiśmialisię,gołedzieciprzytulałysiędonichalbohasały
poogródkachjakpieski.Pearlwyniesionozwozuizaprowadzono
domalutkiegodomkuzjednympokojemiwerandą.Byłatam
dziewczyna,któramiaładwapasmaczarnychwłosówsięgające
ażdostóp.Szykowałakolacjęnapodłodze.
–Aletuzabawnie–powiedziałaPearl,przyglądającsięładnej
dziewczynie,podczasgdykobietarozpięłajejguzikiprzymajteczkach.
Pearlbyłabardzogłodna.Zjadłamięsoiwarzywa,iowoce,kobieta
dałajejteżmlekawzielonymgarnuszku.Ibyłozupełniecicho,
dobiegałtylkoszummorzaiśmiechyobserwującychjądwóchkobiet.
–AniemacietuSzeregowychDomków?–zapytała.–Nie
mieszkacieprzyuliczce?Apanowieniechodządobiura?Nie
matużadnychwstrętnychrzeczy?
