Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AdamMickiewicz,choćżyłwParyżu,wczułejpamięci
zachował(iukazywałwpoemacie)prowincjonalnyświatLitwy
sprzedlatponaddwudziestu:
Tymczasemprzenośmojęduszęutęsknioną
Dotychpagórkówleśnych,dotychłąkzielonych,
SzerokonadbłękitnymNiemnemrozciągnionych;
Dotychpólmalowanychzbożemrozmaitem,
Wyzłacanychpszenicą,posrebrzanychżytem;
Gdziebursztynowyświerzop,grykajakśniegbiała,
Gdziepanieńskimrumieńcemdzięcielinapała,
Awszystkoprzepasane,jakbywstęgą,miedzą
Zieloną,naniejzrzadkacichegruszesiedzą.
[...]
Bramanawciążotwartaprzechodniomogłasza,
Żegościnnaiwszystkichwgościnęzaprasza.
(I14–22,39–40)
PanTadeuszwlistach.Otym,jakpowstawałpoemat,
najwięcejmożnasiędowiedziećzkorespondencjiMickiewicza
zprzyjaciółmi[106].Pierwsząwzmiankęodzielepoetazanotował
8grudnia1832,informującOdyńca,żezacząłpisać„poema
szlacheckie”,iniekryjącradości,jakąmutosprawiało.Odpracy
nadpoematemodrywałogomiędzyinnymizaangażowanie
wbieżącąpolitykę,oczymdonosiłwliściedoStefana
Garczyńskiego:„[jestem]możenadtozajętyemigranckimi
rzeczami,któremiczasżrąihumorczęstopsują”[107].Zkolei
napoczątkumarca(gdyukończonebyłyjużdwiepierwsze
pieśni[108])względyfinansowewymusiłynanimpowrót
dozarzuconegotłumaczeniaGiauraByrona[109].Pomiesiącuautor
znówpracowałnadPanemTadeuszem.Potwierdzatolist
z21kwietniadoOdyńca:„Wróciłemterazdowiejskiego
poematu,[...]którypisząc,zdajesię,żewLitwie
siedzę”[110].KsięgętrzeciąMickiewiczzamknął6maja,ajuż