Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Personalizacjapolityki1podstawowepytaniakonceptualizacyjne
15
wrządziedowodzi,żeniewystępujeuniwersalnytrendpersonalizacji,wnie‑
którychkrajachewidentnyjestspadekznaczeniaszefówrządów,wniektórych
natomiastzmiennośćjesttakduża,żeniemożnamówićojakimkolwieklinio‑
wymtrendzie.
Podstawowatezaopersonalizacjiwwymiarzewyborczymukazujewzrost
rangipolityka(np.lidera)wstosunkudoinnychczynnikówokreślającychza‑
chowaniewyborcze(np.dopostawdotyczącychpartii,ideologiiczyproblemów
politycznych).Badaniakoncentrująsięnajczęściejwokółproblemuwpływu
osóbliderówalbokandydatównakształtdecyzjiwyborczej.Wpierwszejgrupie
weryfikowanesąhipotezyzwiązanezeznaczeniemniektórychcechliderów
albozwiązanychzpełnieniemurzędu(np.kompetencja,aletakżepopularność),
albostricteosobistych(np.wiek,płeć).Wkontekścieistotnegowtymujęciu
pytaniaotrendwzrostuwpływurolilideranazachowaniawyborczekosztem
innychelementównagrunciebadańempirycznychnajczęściejpadająodpowie‑
dzipodważającepersonalizację11.
Wpersonalizacjikomunikowaniapolitycznego,któreinterpretujęzaBria‑
nemMCNAIREMjakoncelowekomunikowaniedotyczącepolityki”12,zakłada
11TakiwniosekprzykładowomożnawyprowadzićzporównawczychstudiówKeesaAART‑
SA,AndréBLAISAiHermannaSCHMITTA(eds.,2011).WtymopracowaniuSörenHOLMBERG
iHenrikOSCARSSON(2011:50)napodstawieanalizyzachowańwyborcóww9krajachwujęciu
longitudialnymobejmującymwyboryzkilkudekadsyntetyzują:nteza,żeliderzywrazzupły‑
wemczasubardziejwpływająnagłosowanie,nieznajdujepotwierdzenia”.Autorzyformułują
ponadtoważnywświetlemetodologiirozpoznaniatejproblematykipostulatkontrolizmiennej
identyfikacji(albopopularności)partyjnej,jakożedziałaonajakfiltrprzyocenielidera(iwpły‑
wutejże)nagłosowanie.Wpodobnymtonie,aleunikającjednoznaczności,wnioskiowpły‑
wieosobylideranadecyzjewyborczeformułujeAnthonyKING(2002:221),coprowadzigodo
konstatacji:nWspółczesnewyborypozostająwzdecydowanejwiększościpolitycznymwspółza‑
wodnictwem(wodróżnieniuodwspółzawodnictwapersonalnego1M.M.),apartiepolityczne
zrobiłybydobrze,wybierającswoichliderówikandydatówwświetletegoustalenia”.Zob.także:
VANHOLSTEYN,ANDEWEG,2010.Jednocześnieniejesttrudnowskazaćopracowania,którychau‑
torzydostrzegająznaczącywpływliderównazachowaniawyborcze(niekonieczniejednakana‑
lizująctrendpersonalizacji),jaknp.BITTNER,2011.Pojawiająsiętakżeoceny,zgodniezktórymi
rolaliderajestwwyborachnietyleniewielka,ileniezbadana1czytozewzględunafakt,że
identyfikacjapartyjnaniejakomaskujerolęlidera(zob.GARZIA,2011:6971709),czyzpowo‑
dunieuwzględnieniawrozpoznaniuczynnikówzachowańwyborczychzmiennychzwiązanych
zcharakterystyką(psychologiczną)wyborców(BLONDEL,THIEBAULT,CZERNICKA,INOGUCHI,PATH‑
MANAND,VENTURINO,2010;GARZIA,2013:67189).
12ZaBrianemMCNAIREM(1998:25126)przyjmuję,żekomunikowaniepolitycznetopro‑
cesobejmujący:1)wszystkieformykomunikowaniaprzedsiębraneprzezpolitykówiinnych
aktorówpolitycznychpoto,abyosiągnąćkonkretnecele;2)komunikowanieadresowanedo
tychaktorówprzezniepolityków,np.wyborcówczyfelietonistówgazet;oraz3)komunikowanie
onichiichdziałalnościzawartewdoniesieniachprasowych,artykułachwstępnychiinnychfor‑
machmedialnejdyskusjiopolityce.Por.BENNETT,ENTMAN,2005:1in.Wpolskiejliteraturzena
tematdefiniowaniakomunikowaniapolitycznegopisząDOBEK‑OSTROWSKA,2004;MICHALCZYK,
2005.
