Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–WAirAmerica.Odstarychkumpliojca.
Towiarygodneźródło.
Kistnerprzezchwilęmilczał.Przyglądałsięjej
znamysłem,jakgdybypatrzyłnaplanbitwy.
–Możewydałemtakirozkaz–zgodziłsięłaskawie.
–Toznaczy,żepanniepamięta?
–Toznaczy,żeniemogęrozmawiaćnatentemat.
Totajneinformacje.To,cowydarzyłosięwLaosie,jest
niezwykledelikatnąsprawą.
–Niemówimyterazotajemnicachwojskowych.Wojna
skończyłasięponadpiętnaścielattemu!
Kistnerzamilkł,zdziwionyporywczościątejdrobnej
kobiety.NajwidoczniejWillyMaitland,liczącametr
pięćdziesiątparęcentymetrówwzrostu,potrafi
pyskowaćjakwyrośniętymarynarzinieboisięotwartej
walki.Odchwili,kiedypojawiłasięnawerandzie,
wiedział,żetrzebasięzniąliczyć.Kojarzyłamusię
zpowiedzonkiemEisenhowera:„Nieważne,ilejestpsa
wwalce,alewalkiwpsie”.Trzywojny,Japonia,Korea
iWietnam,nauczyłyKistnera,żeniewolnonie
doceniaćwroga.
IniemiałteżzamiaruniedoceniaćcórkiBilla
Maitlanda.
Przeniósłwzrokznadszerokiejwerandy
najaskrawozielonewzgórza.Wklatcezaskrzeczała
papuga,jakbysięprzeciwkoczemuśbuntowała.
WkońcuKistnerprzemówił:
–TensamolotwystartowałzVientianeztrzema
osobamizałogi–paniojcem,ładunkowymidrugim
pilotem.Podczaslotuznaleźlisięnadterytorium
WietnamuPółnocnegoiprzypuszczamy,żetamzostali
