Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Pojęcieprzywództwaijegoewolucja
23
Innibadaczesugerująjednak,żetegotypukoncepcjesąnieuzasadnione.
Jeśliformalneprzywództwowgrupiezostajeograniczonelubprzechodzina
dalszyplan,zawszeznajdująsięludzie,którzywychodząnapozycjęniefor-
malnychliderów(Lambert1999).Skutektegojesttaki,żegrupapowracado
punktuwyjścia.Znówmasilnegolidera,tylkoterazjestniminnaosoba.Próba
odzyskaniawładzyprzezstaregolideraprawiezawszeprowadzidokoniktu.
Takwłaśniewyglądaczęstoscenariuszzmianspowodowanychzniesieniem
przywództwawgrupie.
Wżnychgrupachbądźsystemachzapotrzebowanienaprzywództwojest
jednakrozmaite.Wwielusytuacjachprzywódcajestpotrzebny,wręczniezbęd-
ny,jednakdlagrupyjegoobecnośćwydajesięzagrożeniem.Jejczłonkowie
mogąwyciągaćbłędnewnioski,naprzykładsądzić,żegrupaniepotrzebuje
przywódcy.Wtakiejsytuacjiliderpowinienprzekonaćgrupędoswoichatu-
tów,niejakowtapiającsięnapoczątkuwtłum.WedługWildavsky’ego(1994),
autorakulturowejteoriiprzywództwa,dziejesiętakgłówniewsystemach
równościowych.
Zapotrzebowaniewdanejgrupiemożewpewnymmomenciedotyczyć
tylkowybranychaspektówprzywództwa.Jeżeliodwołamysiędodenicji
przywództwa,którekładąnacisknakoniecznośćłączeniaprzezprzywódcę
dbałościospołeczneelementygrupyzdążeniemdoosiągnięciacelugrupy,
możesięokazać,żewżnychsytuacjachzapotrzebowanienatedwawymiary
przywództwajestodmienne.Zależećtomożemiędzyinnymiodstosunków
panującychwgrupie,presjiczasowejzwiązanejzzadaniem,jakrównieżdoj-
rzałościgrupy.Wostatecznościjednakzadaniemprzywódcyzazwyczajjest
conajmniejobserwowaniegrupyiotoczenia,korygowanieniepożądanych
zjawisk,przewidywaniezmianwotoczeniuiwkraczaniewsytuacjachkryzy-
sowych.Więcejuwagizapotrzebowaniunaposzczególnetypyprzywództwa
poświęconowdalszychrozdziałachniniejszejksiążki.
Napodstawiedotychczasowychrozważańnietrudnowyciągnąćwniosek,że
koniecznajestdynamicznazmianatypuprzywództwaworganizacjiwzależności
odwyzwaństojącychprzedorganizacjąorazodjejotoczenia.Wdawnymjuż
podejściudoprzywództwadominowałoprzeświadczenieoludzkiejbezsilności,
brakuosobistejwizjiiniezdolnościdoopanowaniasiłprowadzącychdozmian
niedostatkachzwykłychludzi,naktórecośmogąporadzićtylkonieliczni
wielcyprzywódcy(Senge1998).Sytuacjajestjednakbardziejskomplikowana.
Abytolepiejzrozumieć,wartoprześledzićewolucjęteoriiprzywódczych.