Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nawstępie,sprzeciwiającsiętradycyjnemuiżywemu
przezwielestulecioskarżeniu„niewiernychŻydów”
o„bogobójstwo”,atakżewszelkimformom
antyjudaizmu,niestetywciążżywegoiatakującego,
przywołujemygłosSoboruWatykańskiegoII:„Achoć
władzeżydowskiewrazzeswymizwolennikamidomagały
sięśmierciChrystusa,jednakżeto,copopełnionopodczas
Jegomęki,niemożebyćprzypisaneaniwszystkimbez
różnicyŻydomwówczasżyjącym,aniŻydom
dzisiejszym”(
Nostraaetate
,nr4).
Możemytylkoschematyczniezrekonstruować
tewydarzenia.Podstawowymtekstem,odktóregotrzeba
zacząć,sąoczywiścierelacjeczterechEwangelii,nie
sąonejednakanikronikąsądową,anizapisem
dokumentówprocesowych,aniteżformą
dossier
.Ewangeliścinieoferująnamczystejhistorii,ale
opowieśćinterpretowanąioświetlonąprzezwiarę
wchwalebnegoChrystusaPaschalnego.Owszem,
przedstawiająonehistorięwydarzeń,alewybranych
iopracowanychrównieżzperspektywypotrzeb
pierwotnegoKościoła,mającegoproblemywrelacjach
zarównozRzymianami,jakizjudaizmem,odktóregosię
odłączył.Niedziwiąwięcwopisachewangelistówpewne
rozbieżnościwszczegółachczyteżprzeróbkilubsceny
nieobecneuinnychautorów.Niepowinnyteżdziwić
różnicewrekonstrukcjach,którychwspółcześniuczeni
dokonali,wychodzącodopowieściMarka(14,53–15,
20),Mateusza(26,57–27,31),Łukasza(22,63–23,25)
iJana(18,12–19,16),podobniejakinnestanowiska
wkwestiiprzypisywaniaodpowiedzialnościzaskazanie
