Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Współczesnamłodzieżisocjoterapiawpozycji„pomiędzy”
potęgowane–przezatrybutyjednostek,funkcjonowaniespołeczeństwaponowo-
czesnegoicharakterystykęokresuadolescencji.Młodzieżwdziałaniubuduje(cza-
sembudujeiburzy,żebyzbudowaćnanowo)mostymiędzyróżnymiwłaściwościa-
miobuokresów,np.zależnościąokresudzieciństwaaniezależnościąokresu
dorosłości,orazmiędzyróżnymiaspektamiwspółczesności,korzystajączpoten-
cjałuadolescencji,którarozluźniadotychczasoweadaptacjenatyle,żeumożliwia
większąelastycznośćdostosowywaniasię.
Podrugie,samasocjoterapiawwieluaspektachznajdujesięUpomiędzy”.Jak
podkreślawieluautorów,stanowiformępośredniąmiędzypsychoterapiągrupową,
psychoedukacjąatreningieminterpersonalnym(zob.Jagieła,2007;Jankowiak
iSoroko,2013b;Sawicka,2010),cojednaknieoznacza,żejestpozbawionawłasnej
tożsamości,choćbyćmożeniejesttojeszczeUtożsamośćosiągnięta”.Uznajemy,że
socjoterapiajestodrębnąformąpomocypsychologiczno-pedagogicznejadekwatną
dopotrzebgrupydocelowej,którąstanowiądzieciimłodzież.Socjoterapiacharak-
teryzujesięspecyficznymdlasiebiesposobempracyiwłasnymistrategiami,które
tworząnowymodeloddziaływań.Mimotonieumykanaszejuwadze,żechociaż
wwiększościwspółczesnychdefinicjipodkreślasięjejodrębność(np.Szczepanik
iJaros,2016;Wilk,2014),tojednakkwestiaodróżnieniasocjoterapiiodinnychspo-
sobównapomaganienadaljestwliteraturzeniewystarczającopodnoszona,como-
żewpływaćnaniedookreślonąpraktykępomagania.Takwięcchociażsocjoterapia
znajdujesięnaetapiedoprecyzowaniaidookreślaniasiebie,należyjąuznaćza
odrębnąmodalnośćterapeutyczną.Wartopodkreślić,żewspółcześniewPolsceso-
cjoterapiajestnajczęściejidentyfikowanajakogrupowaformapomocyskierowana
dodzieciiadolescentów,którzynależądogrupryzykarozwojuzaburzeńpsychicz-
nychizaburzeńzachowanialubjużprzejawiająproblemywpsychospołecznym
funkcjonowaniuoróżnychuwarunkowaniach(JankowiakiSoroko,2013b;
SzczepanikiJaros,2016).Szczegółowodotakiegosposobujejrozumieniaodniesie-
mysięwdrugimrozdzialeksiążki.Refleksjanaukowanadsocjoterapiąjestobecnie
wfaziepoczątkowejitozarównopodkątemrozwojuujęćteoretycznych,jakiba-
dańnaukowychnadsocjoterapiąlubsocjoterapeutami(JankowiakiSoroko,2013b;
Schmid,2015).
Zarazemsocjoterapiajakoformapomocyoferowanajestdośćpowszechniejako
sposóbnarozwiązanieróżnorodnychproblemówdzieciimłodzieży,odproblemów
eksternalizacyjnych(np.agresywnezachowaniaczyużywanieśrodkówpsychoak-
tywnych)dointernalizacyjnych(np.nieśmiałość,lęk,niskiepoczuciewłasnejwar-
tości),któremogąsięokazaćitymczasowymizakłóceniami,iklinicznymiproble-
mami.Socjoterapiaprowadzonajestzarównowświetlicachsocjoterapeutycznych,
centrachpomocyrodzinie,ośrodkachzdrowia,jakiinnychpomocowychplaców-
kachwsektorzeprywatnymipaństwowym.Ponieważkierowanajestdoosób
zgrupryzykaitakich,którejużdoświadczajątrudnościpsychospołecznych,kwe-
stiąistotnąstajesiękwalifikowaniedzieciimłodzieżydosocjoterapii.Wartozazna-
czyć,żediagnozowaniezaburzeńwwiekurozwojowymjesttrudne,astwierdzenie
występowaniadanejjednostkinozologicznejbywaobciążająceietykietującedla
21
