Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zdotrzymywaniasłowa.
–Zawszedotrzymujemysłowa–oznajmił.–Dlategotak
rzadkojedajemy.
Spojrzałamnaniegowymownie.
–Coproponujesz?
–Jeśliwygram,zaprosiszmniedoswojegopałacu
iprzygotujeszbankietnamojącześć.Oczekujętysiąca
dań,niemniej,iobecnościwszystkichnajważniejszych
lordówidam.
–Umiemgotowaćtylkojednodanie–przyznałam.
–Maszrok,żebysięnauczyć.
Nicnieobiecałam.
–Jeślijawygram,totyzabierzeszmniedoswojego
pałacuiprzygotujeszbankietnamojącześć.Tesame
zasady.
Minamuzrzedłaiprzeciągnąłrękąpowłosach.
–Niewiem,czydziadekbytopoparł.
–Takbędziesprawiedliwie.Myślisz,żemójojciec
poparłbyto,żeprzyprowadzamnakolacjęchłopaka-
smoka?
–Powinienbyćzaszczycony.
Zaszczycony?Gwałtowniewciągnęłampowietrze.
–Niktniemaprawamówićtakocesarzu.
–Toprawda–rzuciłsmokzewzruszeniemramion.
–Ludzieczcząsmoki,aletoniedziaławdwiestrony.Dla
mnietobyłobytak,jakbymprzyprowadziłnaobiad
świnię.
–Świnię!–Poderwałamsięnanogi.–Niejestem
świnią.
Zaśmiałsię.
–Dobrze,dobrze.Uspokójsię,Shiori.Umowastoi.
–Znówpociągnąłmnie,żebymusiadła.
–ApozatymjesteśmywKiacie,niewA’landi.Mój
