Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–DoŁubniów.
–Atytamdążysz?
–Takjest.Doksięciawojewody.
–Aniechżetokadukporwie!–zawołałpanZagłoba.
–Ahetmanigdziesą?
–PodKorsuniem.AleKrzywonosjużpewniesiębije
znimi.
–KrzywonosczyProstonos,niechżegozarazaukąsi!
Totamniemapocojechać?
–Jakolwuwpaszczę,nazgubęwaćpanleziesz.
–AciebiektowysłałdoŁubniów?Twójpan?
–Panzżyciemuszedł,amniekummój,cogomam
międzyZaporożcami,życieocaliłiuciecpomógł.
DoŁubniówsamzwłasnejmyślijadę,boiniewiem,
gdziesięschronić.
–AomijajRozłogi,botamBohun.Ontakżedorebelii
chcesięzapisać.
–OdlaBoga!Rety!WCzehryniemówili,żejeno
patrzyć,jakinaZadnieprzuchłopstwosiępodniesie!
–Byćtomoże,byćmoże!Ruszajżewswojądrogę,
gdziesiępodoba,bojamamdośćoswojejskórze
myśleć.
–Takiuczynię!–rzekłPleśniewskiiuderzywszy
konianahajem,ruszył.
–AomijajRozłogi!–krzyknąłmunadrogęZagłoba
–jeślizaśspotkaszBohuna,niegadaj,żeśmięwidział,
słyszysz?
–Słyszę–odparłPleśniewski.–ZBogiem!
Ipopędziłjakbyjużgoniony.
–No!–rzekłZagłoba–maszdiablekubrak!
Wykręcałemsięsianemzróżnychokazji,alewtakich
jeszczeniebyłem.ZprzoduChmielnicki,ztyłuBohun,
cogdytakjest,niedałbymjednejzłamanejortyani
zaswójprzód,anizatył,anizacałąskórę.Głupstwom
ponozrobił,żemdoŁubniówzwaćpannąnieuciekał,
aleotymnieczasmówić.Tfu!tfu!tfu!Całymójdowcip
niewartteraztego,żebynimbutywysmarować.
Couczynić?Gdziesięudać?Wcałejtej
Rzeczypospolitejniemawidaćjużkąta,wktórym
