Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Bzzzzzzzz–zabrzmiałsygnałzwalniającyzamek
wfurtceiOlafpewnymkrokiemruszyłwstronędrzwi
domu,wktórych–podpierającsięnalasce–czekał
zdziwionywłaścicielposesji.Czujnymwzrokiemrozglądał
sięnaboki,czyzarazzzawinklaniewyskoczywściekły
wilczur.Wprawejręcetrzymałplikkartek,alewą
schowałdokieszeni,gdzienawszelkiwypadekwłożyłgaz
pieprzowy.
–Panjestkurierem?–zapytałzdziwionyWybraniec.
–Wpewnymsensietak.Przesyłampozdrowienia
odHansaLimby.
–Kogo?–odparłstaruszek,któremutonazwisko
zaczynałocośmówić,aleniemógłskojarzyć,gdzie
ikiedyjesłyszał.
–OdHansaLimby,skurwysynu!Pamiętaszgo?
Pamiętasz,jakgobiłeś?Patrz!Patrz,kurwa!–powiedział,
podsuwającWybrańcowipodnosjakiśpapier.
BardziejzaskoczonyniżwystraszonyWybraniecmiał
jużpowiedzieć,żeniewidzibezokularów,alezdałsobie
sprawęztego,żemadoczynieniazkimś,ktowieonim
wszystko.
–Aleczegopanchce?Proszęstądwyjść.Proszęwyjść,
bozadzwoniępopolicję–odparłwyraźniejuż
zdenerwowany.
–Jednąrękąbymcięudusił,tyskurwielu.Jednąręką,
gdybymtylkochciał.Pamiętaszgo?Pamiętasz?!
–Tobyłotylelattemu...Tochybatenvolksdeutsch?
WtymmomencieOlafniewytrzymałiuderzyłpięścią
wtwarzWybrańca,atenupadłprzerażony.Jużmiał
kopnąćleżącegostaruszka,gdywostatniejchwili
przyszłootrzeźwienieiopanowałnerwy.Patrzyłprzez
