Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jest–pociągałojąbardziejniżżycie,stałosięcelemjejniestabilnej
egzystencji.
ChoćYumaniepotrafiłaracjonalniewyjaśnićniezwykłychzjawisk
mentalnych,wktórychuczestniczyła,zapragnęłazkimśsiętym
dzielić.Odczegosąprzyjaciele,rodzina?Jakmogłamyśleć,
żeuwierzą,zrozumieją.Wszyscy,wszyscy,którychznała!Ślepcy.
Hipokryci.Tchórze.Wreszcieujrzałaprawdę,aoni
jązakwestionowali.Poznałamiłość,aoniwmawialijej,
żetozłudzenie.Poznałaczłowieka,którypotrafisłuchać,
aconajważniejsze–wierzywjejsłowa.Alezakochaćsiępodczas
pobytuwklinicepsychiatrycznejtotak,jakbyzaręczyćsię
wwięzieniu.Desperacja–otoczymbyłodlalekarzyibliskichuczucie
Yumy.Pojęła,czymjestowo„przeznaczenie”–ijejwnimepizod
–aletegojużnikomuniewyznała.
Dopókiistniała,zamierzałapolemizowaćzkażdym,ktopróbował
jejwmówić,żeto,copoczuła,jestnierealne,żetochorobowymajak,
sen,żewszystkotowymyśliła,bomadepresję,afektywnebraki,
schizofrenię,dwubiegunowośćczyrozdwojeniejaźni.Czego
tozdaniemspecjalistówniemiała!Diagnozowali,cotylkosiędało,
bylebyjakośwyjaśnićto,oczymniemielipojęcia.Wdzień
załamywaliręcenadprzypadkiemYumy,awieczoraminad
raczkującympostępemnaukiiswoimibezużytecznymidyplomami.
Choćzdawałasobiesprawę,żebędzietodlaniejryzykowne,nie
zamierzałakłamać,atymbardziejudawać,żeich„nierealne”tosmycz
dlawolnościumysłu.Zaakceptowałafakt,żemówiącprawdę,pogrąża
sięjeszczebardziej.Byćmożejużnigdyniewyjdziezeszpitala.Ale
takąpostanowiłazapłacićcenęzaszczerośćizauczucia,naktóresobie
pozwoliła.Tymrazemniezwariowała.
Nagledrgnęła.Zmarszczyłanos,zacisnęłapowieki.Zdawałysię
bezużyteczne.Chciałaprzykryćoczydłonią,aleobręczeznów
jąpowstrzymały.Przezwąskieszparypodliniąrzęswdzierałasię
