Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niejednorodnyiniekonsekwentny,restytuowałyatmosferętomików
Przybosiazlatdwudziestychitrzydziestych,wskazującmniejlub
bardziejotwarcienaawangardoweźródłoinspiracji.Elementy
poetyckiejswoistościiodrębnościautoraMostówbyłyjuż
częściowodostrzegalne,leczwszerszymzakresieujawniłysię
dopierodekadępóźniej.
SkrzypekzKoncertuniejestzwyczajnymmuzykantemulicznym.
Jestaniołemgrającymponadtłumemnaklasycznychskrzypcach
Stradivariusa.Wykonywanaprzezniegomelodiamamocunoszenia
sercludzkich.Postrzeganiezjawiskamuzycznegowplanie
wertykalnymoraztraktowaniegojakodomenysercabudzi
skojarzeniezlirykiemRaineraMariiRilkego,ostatniegopoety,
którywedługPrzybosia„naserio”rozmawiał
zaniołami[65].WujęciuRilkegomuzykajestodpowiednikiem
„czasu,pionowostojącegonakierunkuserc”,aponadto
„przestworemserca”,przerastającymczłowieka,orazjego
wnętrzem,którewybuchanazewnątrz[66].WwierszuKarpowicza
mówisięokoniecznościzachowaniarównowagipomiędzy
pionowymibiegunamikoncertu,reprezentującymiodmiennetypy
egzystencjiiemocjonalności:pomiędzyniebiańskim
instrumentalistą,odgórnienarzucającymtonację,aziemskimsolistą,
wykonującymariępodługanielskiegoakompaniamentu.„Wyżejnie
podnośsmyczkiemmegoserca”–prosianiołasolista,gdyżobawia
się,żenieporadzisobieznajwyższymidźwiękami,przezcojego
serceostatecznie„runiewprzepaść”.Niechceon,abynieosiągalna
nutamuzykianielskiejspustoszyłajegownętrze,zwłaszcza
żewystępowitowarzyszyzłowrogaaura„zamroczonegoświatła”
orazpiekielnatemperatura.Instrumentaniołapłonieidrży
wpowietrzu,comożewywoływaćwziemskimuczestnikukoncertu
uczuciegrozy,niczymwidokpłomienistegomieczacherubinów
strzegącychwedleKsięgiRodzajurajskiejbramyodczasu
wypędzeniapierwszychludzi.
JużwdrugiejpołowielatczterdziestychKarpowiczopracowywał
