Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Interpretacjataciąglepowracawżydowskiej
historiografii.DopieroznadejściemmodernizacjiŻydzi
moglispojrzećnaswojąhistorięoczamiinnychnarodów,
cozkoleizdyskredytowałotradycyjnyświatopogląd
woczachlicznejichczęści.
Współczesnestaraniaodtworzeniaprzeszłościdotyczą
czasuprzerwaniaciągłościżydowskiegosposobużycia
izwiązanegoznimpostępującegoupadkużydowskiej
pamięcizbiorowej.Przedewszystkimwtymsensie
historiastałasiętym,czymniebyłanigdywcześniej
–wiarąupadłychŻydów.Porazpierwszyhistoria,anie
świętytekst,stałasięarbitralnawsprawachjudaizmu.
Wzasadziewszystkiedziewiętnastowieczneideologie
żydowskie,odreformyposyjonizm,szukająwhistorii
uzasadnieniastawianychtez.Prawdopodobnie
to„historia”pozwoliłaimwyciągnąćnajbardziej
urozmaiconewnioski20.
Wczasach,wktórychsłowo„historia”zaczęłooznaczać
historiępolityczną,np.historiepaństw,pojawiłasięteza,
iżhistoriaIzraeladobiegłakońcawrazzupadkiem
państważydowskiegowpierwszymwiekun.e.Zdaniem
LionelaKochana,historykabrytyjskiego,intelektualiści
żydowscyXIXwiekukojarzyliŻydówzinnymi„nacjami
niehistorycznymi”:Ukraińcami,RumunamiczyLitwinami,
którzy,wodróżnieniuod„narodówhistorycznych”,takich
jakWęgrzy,NiemcyczyWłosi,nieposiadalinarodowego
terytorium21.Innihistorycywyciągaliwnioskizhistorii
żydowskiejizainspirowanifilozofiąMarksadochodzili
downiosku,żenależynietylkorozumiećhistorię,lecz
jązmieniać:stworzyćpaństwoi„powrócićdohistorii”.
Tezatazostałakategorycznieodrzuconaprzezrabinów
wpoczątkachXXwieku,nieznalazłatakżepełnego
poparciaużydowskichintelektualistów.FranzRosenzweig
(1886–1929)orazSimonDubnow(1860–1941),
bywymienićtylkodwóchspośródnich,wyrażalisię
osyjonizmiewyłączniepejoratywnieitwierdzili,
żeniezbędnymwarunkiemprzetrwaniaŻydówwciągu
wiekówbyłaświadomośćwygnania:
Ichzdaniembowiem,całahistoriażydowskajesthistoriąwygnań
i,coztegowynika,właśniedlategopoczuciewygnania,odłączenia
