Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Wstęp
Terapiaschematustajesięwostatnichlatachcorazbardziejpopularnympodej-
ściemterapeutycznym,równieżwPolsce:liczbamiejsc,któreoferująpacjentom
takirodzajpsychoterapii,jestcorazwiększa,asamaterapia-łatwiejdostępna.
Corazwięcejuwagipoświęcasiętemupodejściurównieżodstronyempirycznej
weryfikacjisłusznościipoprawnościzałożeńleżącychujegopodstaw.
Początkiterapiischematumającharakterzdecydowanieempiryczny,choć
opierająsięnadobrzeuzasadnionejteoretycznieipraktyczniekoncepcjiterapii
poznawczo-behawioralnej(CognitiveBehavioralTherapy,CBT),ocenianejjako
zdecydowaniebardziejefektywnawleczeniuwiększościzaburzeńwrelacjido
innychpodejśćterapeutycznych(Tolin,2010).Praktykapokazałajednakwdość
jasnydlaterapeutówsposób,żetakżetopodejściedopacjentajestwniektórych
sytuacjachmałoefektywne(Young,KloskoiWeishaar,2014).Dostępneipo-
wszechniestosowaneprotokołypostępowaniaterapeutycznegomająpotwierdzo-
ną,wysokąskutecznośćwleczeniuzaburzeńklinicznych(ztzw.osiI1według
DSM-IV-TR);objawywskazującenaobecnośćproblemurelatywnieszybkozni-
kająlubzmniejszająswojenasilenie(metaanalizętakichdanychprzedstawiono
npiwpracach:Butler,Chapman,FormaniBeck,2006;Hofmann,Asnaani,Vonk,
SawyeriFang,2012),jakkolwiekzaobserwowanopewneniepokojącezjawiska.
Popierwsze,mimogeneralnieefektywnejpracy,nietylkoskoncentrowanej
naredukcjiobjawów,lecztakżepoznawczej,prowadzącejdozmianyprzekonań
osobienabardziejadaptacyjne(Beck,FreemaniDavis,2005),któreteoretycznie
1DSM-IVorazDSM-IV-TRposługująsiępięcioosiowądiagnozązaburzenia,któraumożli-
wianietylkodiagnozęróżnicową,lecztakżeocenęprzebiegu,rokowaniaiplanupostępowania
terapeutycznego:ośIobejmujezaburzeniakliniczne,ośII-zaburzeniaosobowościirozwojowe
(upośledzeniaumysłowe),ośIII-problemysomatyczne,ośIV-problemypsychospołeczneiśro-
dowiskowe,ośV-ogólnypoziomfunkcjonowania(globalassessmentoffunctioning,GAF).Zkla-
syfikacjiDSM-5usuniętodiagnozęwieloosiową,jednakwpraktyceterapeutycznejjestonanadal
stosowana.Wtejpracywykorzystanowskazanetunazewnictwo,jakoznanechybawszystkim
psychologom,wceluuzyskaniapewnejzwięzłości:określenienośI”używanejestnaoznaczenie
zaburzeńklinicznych,anośII”-zaburzeńosobowości.Pominięciepełnychsłownychopisówpo-
zwalanauzyskaniewiększejprecyzjikomunikacji.
