Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Wewspółczesnymmyśleniuoedukacjipojęciewspółpracy
zyskujenowy,niecoinnywymiar.Problemwspółpracy
rozpatrywanyjestnajczęściejwperspektywierelacjimiędzyszkołą
arodzicamilubśrodowiskiemlokalnym.Rozważaneróżne
płaszczyznywspółpracynauczycielazuczniamiwklasieszkolnej
lubmiędzyuczniamiwgrupie.Jednakwdzisiejszejrzeczywistości
edukacyjnej,dotkniętejwielomakryzysamiponowoczesności,
równieistotnastajesięwspółpracamiędzynauczycielamiwich
środowiskuzawodowym.IdentyfikowanyprzezZbigniewa
Kwiecińskiego„kryzysspołeczeństwawychowującego”przejawia
sięwtym,że„wszkolnictwie,atymbardziejwpublicznych
środkachmasowegooddziaływania,niedysponujemykoncepcją
wychowanianowoczesnąiodpowiadającąwyzwaniomprzyszłości,
mimoogromnejmocyskumulowanychzapórwzbiorowej
mentalnościinawykachPolaków,zktórychnajsilniejszezdająsię
być:niezdolnośćdowspółpracy,biernośćobywatelska,brak
umiejętnościsamodzielnego,krytycznegoikreatywnegomyślenia,
atakżenieprzestrzeganieregułprzyzwoitościwrelacjach
społecznych”(2013:15).Perspektywiczneiodpowiedzialne
myślenieoedukacjiwymagazatemkonfrontowaniateoriiipraktyki
pedagogicznej,eksploracjiproblemów,któreprzenikają
dośrodowiskaszkolnegozotoczeniaspołecznego.
Jednymztakichzagadnieńjestwspółpracanauczycieli
wśrodowiskuzawodowym.Wliteraturzepedagogicznejzauważalny
jestniedosytkompleksowychopracowańnatentemat.Wyjątek
stanowiąpraceStanisławaKrawcewiczaiJanaPopluczazlat70.
poświęconewspółpracyiwspółżyciunauczycieliwradach
pedagogicznychorazzwiązkowimiędzyorganizacjąwewnętrzną
zespołównauczycielskichapostawaminauczycieliwobecpracy
pedagogicznej(Krawcewicz,1973;Poplucz,1975).
Wewspółczesnychopracowaniachpodejmujesięnajczęściejkwestie
związanezespecyfikąpracynauczycielawkontekściejej