Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uśmiałem–pisałLasmanzKolumbii,gdziew1969rokuprowadził
badaniaterenowe.–Każdyczujeswójgarbiwidzizaletycudzego
zajęcia.Doprawdy,przyjemniejestoglądnąćodczasudoczasujakiś
wodospad,aleczyTymyślisz,żepooglądnięciudziesiątków
wodospadówjajestemtakiczułynaichpiękno?Wubiegłymroku
miałempracewokresiedeszczowymwokolicy,gdziebyłopełno
siklaw,imusiałempobieraćpróbycodwametrywzdłużpotoków.
Pięliśmysiępolinachnastromychścianachinałebsikałanam
kubłamiwoda.Tojestdobrzewspominać,alerobićtow45.roku
życia?KiedypracowałemnaMadagaskarze,otrzymałemlist
odkoleżankizInstytutu[Geologicznego],wktórympisała,
żezazdrościmitejromantykiwdżungli.Odpisałemjej,żepomoich
doświadczeniachdoszedłemdowniosku,żeniemarzeczybardziej
romantycznej,jakpołożyćsięzżonądoczystegołóżkaoszerokości
1metri40cmpodtrwałymdachem,przezktórywodanie
przecieka.
Kiedywybierałemkierunekstudiów,chciałemiśćnahistorięidziś
czasemżałuję,żetegonieuczyniłem.Sądzę,żebyłbymdobrym
historykiem.Doprawdy,niemaszczegożałować.Pojedziesznakilka
miesięcywświat,wkażdymmieściebędąCięoczekiwać,obwozić,
zamieszkaszwczystymhoteluitd.Myślę,żegdybyśmysięzamienili
miejscami,topo2–3miesiącachkażdyznaswróciłbyzradością
doswojejpracy.Ostatecznieobajwpadliśmynieźle,tylkojak
wnaszejpierwszejOjczyźniesięmówi,„przyjemniejest
narzekać”[2].
Niedowiemsię,ilejeszczepodobnychanegdot
mającychzwiązekzBaumanemmógłbyLasman
wysupłaćzpamięci.
OBaumanienastolatkuwczasachprzedwojennych
mógłbyrównieżopowiedziećszkolnykolega,Edmund
Melosik,aleionjużnieżyje.WdorosłymżyciuMelosik
byłbibliotekarzem,nauczycielem,działaczem
partyjnym.Wydałzbiórpowiedzonekiaforyzmów
Ogłupocie
.ZBaumanemwidywalisięwlatach
dziewięćdziesiątych,gdysławnyprofesorzLeeds
przyjeżdżałdoPoznaniazwykładamiiodczytami.
Melosikprzychodziłposłuchaćkolegizeszkolnejławy,
którywyrósłnamędrcaoświatowejrenomie.
