Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JaninaHalpersonwojnęspędziławSzwecji,gdzieskończyłateżstudiachemiczne,takjakchciałjejojciec.W1945r.wróciła
doWarszawy.Przedwyjazdemzmieniłanazwisko,takporadziłjejprzyjaciel.PowstałozpierwszychsylabimionrodzicówLuba
iDawid.Wtymsamymrokupodjęłapracęjakotłumaczkazjęzykaszwedzkiegowoficjalnychkontaktach
międzynarodowych2.PoukończeniumoskiewskiegoPaństwowegoInstytutuSztukiTeatralnej(GITIS)pracowałam.in.wWydziale
KulturyKomitetuCentralnegoPZPRiwdzialeliterackimTeatruDramatycznegowWarszawie.PełniłafunkcjędyrektoraCentralnej
PoradniAmatorskiegoRuchuArtystycznegoprzyMinisterstwieKultury.SynaTomkaurodziław1957,aw1968r.wyjechałaznim
najpierwdoFrancji,potemdoSzwecji.Odsierpnia1970doemeryturyw1988r.pracowałanawydzialeInstytutuTeatruiFilmu
UniwersytetuSztokholmskiego,gdziem.in.stworzyłaarchiwumprzeźroczyteatralnych.W1991r.uzyskaładoktoratzapracę
oinscenizacjachŚlubuWitoldaGombrowiczawSzwecjiEmellanoss3.Synpociężkiejchorobiezmarłw1986r.,odtegoczasu
angażowałasięwpomocnarzeczzarażonychwirusemHIVichorymnaAIDSiregularnieztegopowoduodwiedzałaPolskę4.
Przetopionyzkolczykapierścioneknieokazałsięużyteczny.GdyJankawkrótcepowybuchuwojnychciałagosprzedać,jubiler
odmówiłzapłaty,twierdząc,żezłotoniejestosiemnastokaratowe.Jankaucieszyłasię.Pierścionekjakopamiątkęponajbliższych
przechowaładokońca.