Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kamiędzy3a6mż.powodujenagłądezorientację,wyrażającąsięgwałtownym
płaczem.Utrataznanychsobiezapachów,barw,kształtówidźwiękówzakłóca
wewnętrznąrównowagędziecka.Trudniejszesąproblemyhospitalizacjidziec-
kapomiędzy6a18mż.Wtymwiekudzieckojeszczenierozumie,żeto,czego
niema,nadalistnieje,ikażdeodejściematkiodbierajakojejutratę.
Pierwszyrokżyciadzieckacharakteryzujesymbiotycznawięźzmatką,po-
legającanasilnym,obustronnymzwiązkuuczuciowym.Jegonagłerozerwanie,
jeżeliwdodatkutowarzyszytemuból,możespowodować„uczuciowezranie-
nie”,którepozostawiposobiepsychicznyuraz.
Jednaknajtrudniejszajestsytuacjadzieckahospitalizowanegowwiekumię-
dzy3a4rż.,bowiemprzywiązaniedomatkijestwówczassilneorazegoistycz-
ne,azaufaniecałkowite.Przymatcedzieckoczujesiębezpieczne,jegorodzin-
nydomjestjegoświatem.Jeżeliwbrewswejwolimusigoopuścić,czujesię
nieszczęśliwe,jakgdyby„osierocone”(stądnazwachoroby).
Wzachowaniuhospitalizowanychdzieciuczeni1wyróżnilitrzyfazyprzy-
stosowaniadoszpitala:protestu,rozpaczyorazwyparcia.Wfazieprotestu
dzieckojestniespokojne,prawiecałyczaspłacze,czujesięzagubioneiopano-
waneprzezlęk.Wfazierozpaczypłaczstajesięmonotonnyiprzerywany.
Dzieckojestapatyczneizamkniętewsobie,przeżywastangłębokiegosmutku.
Ponieważfazataprzebiegaspokojnie,zachowaniedzieckajestczęstofałszywie
interpretowanejakodobreprzystosowanie.Natomiastwfaziewyparciadziec-
kookazujezainteresowanieswoimotoczeniemizachowujesiętak,jakgdyby
omatcezapomniało.Małownikliwyobserwatormożebyćzadowolony,że
dzieckomaapetyt,uśmiechasięibawi.Jednakwjegopsychicezachodzągłę-
bokieprocesywypieraniauczućdomatki.Niekiedydzieckowfaziewyparcia
tulisiędopielęgniarkiiniechceiśćzmatkąprzywypisaniuzeszpitala.Wnio-
skowanienatejpodstawie,żedobrzesięczułowszpitalu,jestcałkowiciebłęd-
ne,wpsychicedzieckazaszłybowiemdestrukcyjneprocesy,zaburzającejego
naturalnąwięźzmatką.
Dziecistarsze,powyżej4rż.,sąjużpodatnenaperswazjęizazwyczajlepiej
sobieradzązprzeżyciamiwszpitalu,jakkolwieknależypamiętaćoichindywi-
dualniezróżnicowanejwrażliwości.
Chorobiesierocejnajskuteczniejprzeciwdziałaobecnośćrodzicówwszpita-
lu,takczęstaitakdługa,jaknatopozwalaichsytuacjażyciowa.Równieżpo-
siadanieprzezchoredzieckoulubionejzabawki,domowejpoduszeczkiipiżam-
kiorazfotografiirodzicówdziałakojąconauczuciazwiązanezrozłąką.Pogod-
nemunastrojowidzieckasprzyjająteżciepłebarwyściansaliszpitalnejoraz
dostosowanydodziecięcejpsychikijejwystrój.Przedewszystkimjednakser-
decznyiopiekuńczystosunekszpitalnegopersonelu.
1Problemyzwiązanezchorobąsierocą,jakrównieżzrozumieniemchoregodzieckaoraz
zudzielaniemmupomocy,Czytelnikznajdziem.in.wksiążce:ObuchowskaI.,Krawczyński
M.:Choredziecko.Inst.Wyd.NaszaKsięgarnia,Warszawa1991.
61
