Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.Spojrzenianawybór
25
znaczeniedlanapięciairównowagipomiędzyjednostkąazbiorowością,którejta
jestczłonkiem-konkretniezaśorganizacjąpolityczną.Torozróżnieniewszcze-
gólnymstopniudotyczypodmiotowości-znaczeniaprzyustalaniustrategiiiwagi
uzyskiwanychdziękiwyboromkorzyści.
1.1.3.Opispośredników
Trzeciąperspektywą,zktórejmożnapatrzećnawybory,jestopispośredników.
Opistychwszystkich,którzyniestartująsamiwwyborach,aleniesąteżtylkogło-
sującymi,leczsązaangażowanizracjiswoichzawodowychobowiązków,swojego
miejscawstrukturzespołecznej.Przedewszystkimchodzitutajomedia,aletakże
oinstytucjedoradczeibadawcze.Wszystkietakiepodmiotywysyłająpubliczne
komunikaty,którychodbiorcamisązarównowyborcy,jakipolitycy.
Tradycyjnierozumianemediapostrzegająpolitykęjakoobszarswojegogłówne-
gozainteresowania,aswojąrolęjakorolęnpsówłańcuchowych”demokracji-jako
tych,którzyzjednejstronypatrząnaręcewładzy,azdrugiejpilnująstosowania
demokratycznychreguł[Schultz2006].Takiepodejściemediówjestwyrazem
wspomnianegojużbrakuzaufaniadlaprzedstawicieliwładzy.
Wedługdrugiegonurtu,mediasąkluczowymelementemnsferypublicznej”
-ichroląwkampaniijeststworzeniemiejscadebaty,miejscaprzedstawianiaargu-
mentówprzezposzczególnestrony[Habermas2007].Mająstawiaćważkiepytania
ipubliczniewywoływaćpolitykówdoodpowiedzi,dostarczająctymsamymwiedzy
wyborcom.
Media–strażnicyikibice
Obydwieterolezostałyjednakwystawionenapróbępoprzezwzrostznaczenia
mediówjakoprzedewszystkimdostarczycielarozrywki.Wtakimujęciuprzekaz
medialny,wtymtakżeprzekaznatematpolityki,jestocenianyprzedewszyst-
kimprzezpryzmatatrakcyjności,przezzdolnośćprzyciąganiauwagiwidzów.
Aponieważwewspółczesnymspołeczeństwieznaczenieideologiijakoczegoś,co
mobilizujeolbrzymiegrupyspołeczne,straciłonaznaczeniu,oczekiwanieatrak-
cyjnościprowadzidoinnegoprzedstawieniadziałańpolityków,wszczególności
wtrakciekampaniiwyborczych.JakpokazałybadaniaHansaM.Kepplingera,media
wcorazwiększymstopniuodnosząsiękrytyczniedosferypolityki-dominują
wnichprzekazynegatywne[Kepplinger2007].Politycypokazywanisąjakoci,
którzykłócąsięzamiastwspółpracować.Wtakimobraziepoświęcająoniswójczas
ienergięnasprawydrugorzędne,odległeoddoświadczeńipriorytetówwyborcy.
Tenobrazdoprowadzadospadkuzaufaniadoklasypolitycznejjakotakiej.Mamy
tuzatempolitycznyparadoks:publiczneobnażanieipiętnowanieprzezmedia
naruszaniaregułwcalenieprowadzidopoprawyetycznościzachowańpolityków,
leczwyłączniedonarastającegoprzekonania,żepolitycyzachowująsięwsposób
