Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
1.Międzybadaczami
Wpływsystemuwyborczegonakształtofertyaktorówpolitycznych,według
Norris,możesięskładaćzróżnychkonfiguracjitychtrzechścieżek.Patrzącna
teścieżki,wktórychinstytucjeikształtsystemuwyborczegooddziałująnażycie
polityczne,możnadostrzecpewnąprawidłowość.Wjednymztychprzypadków
mówimyopartiachuznawanychzastabilneorganizacje,które-maksymalizując
własnekorzyści-traktująindywidualnychkandydatówjakozasób.Dystrybucja
tegozasobumożedoprowadzićdotakich,anieinnychkorzyścicałejorganizacji.
WdrugimprzypadkuNorrispiszeopolitykach,zwracającuwagęnato,żetojuż
indywidualniaktorzydostosowująswojestrategiedosystemuwyborczego.Jak
możnasiędomyślać,partykularneinteresyzlokalizowanejgrupywyborcówsą
przedewszystkimistotnedlaichreprezentanta,niezaśdlajegokolegówpartyjnych
zdrugiegokońcakraju.Natrzeciejścieżceznajdująsięprzypadki,któresąpomię-
dzytymiskrajnymibiegunami-jesttumowaopartiach,aletakich,któremogą
sięnapodstawiesystemowychimpulsówprzekształcać,łączyć,dzielić,powiększać
idefiniowaćswojątożsamość.Jesttozatemwyjściepozazałożeniestabilności,
niezmiennościpartiipolitycznejjakopodmiotuijegodominacjinadinteresami
pojedynczegopolitykatraktowanegojakozasóbpartii.
Równowagapodmiotowości
Wydajesię,żetakiepostrzeganiepartiiodpowiadatemu,gdziedziśsięoneznaj-
dują.Zjednejstronynapewnoniesąjużonetakimimonolitami,jakmodelowa
partiamasowa.Zdrugiejjednakstronysąstabilnymiorganizacjami,któregrupują
politykówróżniącychsięswoimizainteresowaniamiiopiniamiwwielusprawach.
Znajdująsięteżwnichpolitycy,którychprzynależnośćdotakiejczyinnejpartii
wcaleniejestoczywista,którzymogątęprzynależnośćzmieniać.
Jeślipartiegrupująsięiformująswojestrategiepodwpływemprocedurwybor-
czych,tojednymzelementówtakiegogrupowaniajestdelikatnarównowaga,jeśli
chodziopodmiotowośćpolityczną.Równowagapomiędzyagregacjąindywidual-
nychinteresówaintegracjącałejstruktury[March,Olsen2005].Zjednejstrony
niewątpliwieistniejąinteresyzbiorowe,wynikającezpewnegoprofiluideowego
itrwałościorganizacyjnychposzczególnychpartii.Zdrugiejstronypozostająone
wzłożonychrelacjachzindywidualnyminteresemposzczególnychczłonkówza-
biegającychwramachpartiiowładzę,osobistysukces,maksymalizacjęswojego
kapitałupolitycznego[Muszyński2004].Starająsięonitoosiągnąćwobrębieorga-
nizacji,aletakżewrozgrywkachpomiędzypartiami.Ztrzechścieżekwyróżnionych
przezNorristajestnajbardziejsubtelna,conieznaczy,żemniejważnaniżdwie
pozostałe-impulsydlapartiijakobytówzbiorowychorazimpulsydlapolityków
jakoindywidualnychaktorówpolitycznych.
TakieuszeregowanietrzechwyróżnionychprzezNorrisścieżekwpływu,jaki
mająregułygrywyborczejnatęofertę,sugerujekluczowepojęciadlaopisupo-
litycznejoferty.Sąnimipolitykjakojednostkaorazpartiajakoorganizacjaibyt
zbiorowy.Konkretnerozwiązaniastosowanewtrakciewyborówmająkluczowe
