Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
studentówfunkcjonowaniaosobyniepełnosprawnej.L.wymagałapomocypodczas
prowadzeniazajęćniewzakresiedydaktyki,leczzwyczajnychczynnościzwiązanych
zsamoobsługą.Naogółsłuchaczestudiówpodyplomowychnieudzielalijejspon-
tanicznegowsparcia.Najlepszymrozwiązaniembyłowyznaczenieindywidualnego
opiekunaspośródstudentekiokreśleniejegoobowiązków.Winnymprzypadkupod-
czasprzerwyL.pozostawałasamawseminaryjnejsali.Rzadkokiedyprzyniesionojej
kawę,jeśliotowyraźnieniepoprosiła.WmoimodczuciuL.byłatraktowanajako
drugorzędnywykładowca,bardziejtolerowanyniżpodziwiany.Jejpozycjarosła,jeśli
podczaszajęćmiałaosobęwspierającądydaktycznie,którajednocześniepełniłarolę
opiekuna.Bezniejczułasięosamotnionaizagubiona.L.byłaosobątowarzyską,zpo-
czuciemhumoru.Opowiadała,żepełnirolęosiedlowejnpsychoterapeutki”
.Jejsąsiadki
odwiedzałyjąpodpretekstemposprzątaniamieszkania,ajednocześniezwierzałysię
ipowierzałyswojesekrety.Twierdziły,żemająprzyniejpoczuciebezpieczeństwa,gdyż
nieprzekazujeplotekzewzględunaograniczeniaruchowe.NamawiałemL.dopisa-
niapamiętnikanżyciepoudarze”
,lecztegonieuczyniła.Nieudzieliłatakżeżadnego
wywiadu.Kiedyznajomipytająoto,jakL.żyje,odpowiadam,żebezwiększychzmian.
O.J.-N.:Wydajemisię,żenatakisposóbreagowaniamogłyzłożyćsięróżneczynniki.
Jestmożliwe,żestudencifunkcjonująwedługdośćsztywnopojmowanychról.Po-
maganiemmajązająćsięwpracy,pozanią(takżepodczasnaukinastudiach)zaśnie
wchodząwrolęnpomagaczy”
.Zazwyczajstudentniemusiwykładającemuwniczym
pomagać.Wyjściepozatęrutynęwymagaelastyczności,aczasemprzełamaniawe-
wnętrznychoporów.Chybapostronieosobyzniepełnosprawnościąleżynauczenie
się(przełamaniewłasnegooporu)proszeniaopomocbezpoczuciaskrępowania.Ja
zwyklewprostproszęsłuchaczyoprzyniesieniekawy,aoniwówczasdośćchętnie
torobią.Nigdyniezdarzyłomisię,byktośodmówił.Sami,moimzdaniem,nieko-
nieczniemusząodrazuwpaśćnapomysłniesieniategorodzajupomocy.Jesttodla
osobysprawnejczynnośćtakprostaibanalna,żemożeniekojarzyćsięzjakąkolwiek
trudnościąwjejrealizacji.Prędzejnsprawni”udzieląwsparciaprzyprzeniesieniucze-
gościężkiego.Trzebamiećkontaktyzosobamiztrudnościamiwporuszaniusię,aby
wiedzieć,żeprzeniesienienapojulubtalerzazjedzeniemmożebyćdlanichtrudne.
Myślę,żewartodaćinnymjasnąinformacjęotym,kiedyprzydałabysiępomocicze-
gomadotyczyć.Tomożenoczyścićsytuację”
.Mniejakoosobiezwrodzonąułomno-
ściąbyłoprawdopodobnieniecołatwiejwyrobićwsobienawykproszeniaopomoc.
Wprzypadkuzaburzeńnabytychasystentosobistymożebyćrzeczywiścienajlep-
szympomysłem,bowkontakcietwarząwtwarzprawdopodobniełatwiejnuczyćsię
korzystaniazpomocy”
.
Z.T.:Zorganizowałemkiedyśszkolenienatematorganicznychzaburzeńmowy,które
prowadziłneurolog.Uczestniczyływnimlogopedkiipsycholożki,wśródnichbyła
koleżankazbranżypoudarzemózgu.Wszyscyinteresowalisięudarem,aniktosobą
zjegokonsekwencjami.Onazaśwykazałapoczuciehumoru,twierdząc,żeuczest-
niczkiszkoleniabyłynajbardziejzainteresowaneprzystojnymneurologiem.
Życiezniepełnosprawnością
3
