Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jestnaszaumowauznającarobakizaodrażające.
Niektórzyludziemogąnawetuwielbiaćdżdżownice,ale
odrzucaichmyślosmażeniuwpanierce.
Możnazastanowićsięnadnastępującympytaniem:
„Czydżdżownicesą«rzeczywiście»dobre,czyteż
«rzeczywiście»nienadająsiędojedzenia?”.Aoto
ipytanieciekawsze:
„Skądmożnawiedzieć
,conaprawdę
jestrzeczywiste?”.Otoksiążka,któradotyczypytańtego
drugiegotypu.
Wpozostałejczęścitegorozdziałurozważymy,skąd
wiemy,cojestrzeczywiste.Zaczniemyodspojrzenia
nabadaniejakonanaturalnądziałalnośćczłowieka,coś,
czymzajmujemysięwnaszymżyciunacodzień.
Przyjrzymysięźródłomwiedzypotocznejikilkurodzajom
błędówpopełnianychprzytakimzwyczajnymbadaniu.
Potemzastanowimysię,czympodtymwzględem
odróżniasięnauka–aszczególnienaukispołeczne.
Zastanowiwszysięnadniektórymipodstawowymi
zasadamibadańspołecznych,zakończymywstępnym
omówieniemproblemówpojawiającychsięwtych
badaniach.
Wposzukiwaniurzeczywistości
Rzeczywistośćjestpodstępna.Zacząłeśjuż
prawdopodobniepodejrzewać,żeto,cosię„wie”
oniektórychsprawach,możeniebyćprawdą,aleskąd
maszwiedzieć,corzeczywiściejestrzeczywiste?Ludzie
borykająsięztymproblememodtysięcylat.
Jednązodpowiedzi,powstałąwwynikutychzmagań,
jestnauka,któraoferujezbliżeniesięzarówno
dorzeczywistościumowy,jakidorzeczywistości
doświadczenia.Uczenidysponująpewnymikryteriami,
któremusząbyćspełnione,abymoglizaakceptować
realnośćtego,czegoosobiścieniedoświadczyli.Ogólnie
rzeczbiorąc,twierdzenienaukowemusimiećoparcie
