Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Poproszęjeszczebutelkęjakiegośczerwonegowina
–mówiściszonymgłosem.
–Oczywiście.Jakiepansobieżyczy?–dopytuje
chłopakdenerwującouprzejmymtonem.–Wofercie
mamy…
–Wszystkojedno!–przerywamuIgor,zanimten
wogólezaczniewyliczaćnazwywin.–Ważne,żebybyło
mocne.
–Rozumiem…–odpowiadazprzekąsemkelner,
apotemkłaniasięniskoiudajesięwkierunkubaru.
Wtymmomenciezauważam,żeniewielkagrupa
młodychdziewczyn,któresiedząkilkastolikówodnas,
odjakiegośczasubezskrępowanianagrywanasswoimi
telefonami.Boże!Czytakmaterazwyglądaćmojeżycie?
Ukradkoworobionezdjęcia,filmikiiBógjedenwie,
cojeszcze?Przecieżtaksięniedażyć!
–Chcęstądwyjść!–oświadczamostroiniezwracając
nawetuwaginazaskoczonąminęIgora,odrazuzrywam
sięzławki.
–Okej…–mamrocze,przyglądającmisięniepewnym
wzrokiem,anastępniewkładapodswójkubekkilka
złożonychnapółbanknotów–Wtakimraziechodźmy.
–Miałamnamyślito,żechcęstądwyjśćsama
–dodajęjeszczeostrzejszymtonemniżpoprzednio.
–Nochybasobieżartujesz,jeślimyślisz,
żecinatopozwolę–odwarkujewściekleIgor,poczym
niepytającmnienawetozgodę,łapiemojądłoń
iwmilczeniuprowadzidowyjścia.
Wpośpiechumijamkolejnestoliki,alekiedyznajduję
